De Sint zat eens diep na te denken,
wat hij Oosterhout nu toch moest schenken.
Om ideeën op te doen ging hij samen met Zwarte Piet, zijn maat,
naar een vergadering van de gemeenteraad.

Sint en Piet begonnen zich er meteen thuis te voelen.
Want in de raadszaal stonden twee lege stoelen.
Sint en Piet werden meteen terechtgewezen,
en naar de publieke tribune verwezen.

In de raad zag hij zijn collega bisschop,
die zat echt overal bovenop.
Zijn collega was weer lekker op stoom,
en schonk de gemeente een kersenboom.

Misschien wat mooie boeken,
maar ze gaan dadelijk de bibliotheken op doeken.
En dan worden het wel hele lange meters,
naar dat nieuwe gebouw van Theo Peeters.

De raad had het de rijmpiet niet makkelijk gemaakt.
En deze had daarom al maanden gestaakt.
Activiteitencentrum heet het nieuwe oord.
Verzin daarvoor maar eens een goed rijmwoord.

In de raad ging het de hele tijd over de pingping.
En toen kwam alweer de vierde schorsing.
De Sint dacht toen, hier kom ik nooit meer terug,
want van de stoelen krijg ik het verschrikkelijk in mijn rug.

Inmiddels was het al weer half een
Waar was iedereen ineens toch heen.
Toen zag de Sint ineens de bode staan.
Ze riep, het is voor jou en mij tijd om te gaan.

De Sint was inmiddels ten einde raad.
Het is tijd voor het stellen van een daad.
Heel veel links en heel veel groen.
Dat ga ik op 19 maart doen.

(Voorgedragen tijdens de uitzending van Oosterhout Centraal Cafe op 30 november 2013)