Tags:
Maandag 7 augustus 2017
In het voorjaar ben ik al een aantal dagen naar Stuttgart geweest. Omdat ik vooral op vakantie ben geweest in het Oosten van Duitsland, ben ik in de zomervakantie nog een kleine week terug geweest naar Stuttgart. Zo kan ik eens wat meer steden en musea bezoeken die in het westen van Duitsland liggen. Op maandagmorgen ben ik dan ook met de trein via Venlo naar Duitsland vertrokken. In Venlo deed zich het probleem voor dat de trein naar Duitsland van 10 uur niet reed. Niemand op het station in Venlo wist te vertellen hoe laat de treinen naar Duitsland weer zouden gaan rijden en op welke termijn er voor bussen gezorgd zou gaan worden. Op het station van Venlo stond dan ook een flink groepje mensen, die niet wist hoe het verder zou gaan. Vanuit Venlo rijden er ook geen reguliere bussen naar het eerste station in Duitsland in het plaatje Kaldenkirchen. Ik kwam twee andere mensen tegen, die al op zoek wilden gaan naar een taxi om naar Kaldenkirchen te rijden. Op dat moment kwam er net een Duitse taxi aan op het station in Venlo. In Duitsland stonden ook mensen te wachten, die niet naar Venlo konden. Met zijn drieën (twee mannen en 1 vrouw) zijn we ingestapt en naar het station in Kaldenkirchen gebracht.

De taxichauffeur gaf overigens aan dat hij in het algemeen erg huiverig was om alleen Nederlandse mannen mee te nemen. Dit vanwege de vele coffeeshops die er in Venlo zijn en het feit dat er dus softdrugs naar Duitsland meegenomen wordt. De Duitse douane controleert daar streng op. Uiteindelijk bleek er een storing op het spoor te zijn waardoor de Duitse treinen Venlo niet binnen konden rijden. Pas rond 12 uur was er voor bussen gezorgd en enkele uren later reden er weer treinen tussen Venlo en Kaldenkirchen. Een uur later kon ik vanuit Kaldenkirchen met de trein verder. In Mönchengladbach ben ik overgestapt op de trein naar Keulen. In Keulen ben ik vervolgens haar het serviceloket van de Deutsche Bahn gegaan. Als je op tijd kaartjes koopt, zijn de prijzen in Duitsland goedkoper, maar zit je wel vast aan bepaalde Intercity of Intercity-Express treinen. Hier werd mijn kaartje afgestempeld waardoor ik met een andere trein verder kon reizen. De trein waar ik oorspronkelijk mee verder zou reizen had ik natuurlijk gemist. In Keulen kon ik nog net de trein naar Mannheim halen.

Doordat de treinbinding was opgeheven kon ik nu met de snelle ICE trein naar Mannheim. Oorspronkelijk zou ik met een langzamere IC trein naar Stuttgart gaan. Na een overstap in Mannheim was ik rond half 4 in Stuttgart. Doordat ik nu een snellere route kon nemen, was ik zelfs nog wat eerder in Stuttgart dan als ik in Venlo geen vertraging had opgelopen.

Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
In het voorjaar ben ik al een aantal dagen naar Stuttgart geweest. Omdat ik vooral op vakantie ben geweest in het Oosten van Duitsland, ben ik in de zomervakantie nog een kleine week terug geweest naar Stuttgart. Zo kan ik eens wat meer steden en musea bezoeken die in het westen van Duitsland liggen. Op maandagmorgen ben ik dan ook met de trein via Venlo naar Duitsland vertrokken. In Venlo deed zich het probleem voor dat de trein naar Duitsland van 10 uur niet reed. Niemand op het station in Venlo wist te vertellen hoe laat de treinen naar Duitsland weer zouden gaan rijden en op welke termijn er voor bussen gezorgd zou gaan worden. Op het station van Venlo stond dan ook een flink groepje mensen, die niet wist hoe het verder zou gaan. Vanuit Venlo rijden er ook geen reguliere bussen naar het eerste station in Duitsland in het plaatje Kaldenkirchen. Ik kwam twee andere mensen tegen, die al op zoek wilden gaan naar een taxi om naar Kaldenkirchen te rijden. Op dat moment kwam er net een Duitse taxi aan op het station in Venlo. In Duitsland stonden ook mensen te wachten, die niet naar Venlo konden. Met zijn drieën (twee mannen en 1 vrouw) zijn we ingestapt en naar het station in Kaldenkirchen gebracht.

De taxichauffeur gaf overigens aan dat hij in het algemeen erg huiverig was om alleen Nederlandse mannen mee te nemen. Dit vanwege de vele coffeeshops die er in Venlo zijn en het feit dat er dus softdrugs naar Duitsland meegenomen wordt. De Duitse douane controleert daar streng op. Uiteindelijk bleek er een storing op het spoor te zijn waardoor de Duitse treinen Venlo niet binnen konden rijden. Pas rond 12 uur was er voor bussen gezorgd en enkele uren later reden er weer treinen tussen Venlo en Kaldenkirchen. Een uur later kon ik vanuit Kaldenkirchen met de trein verder. In Mönchengladbach ben ik overgestapt op de trein naar Keulen. In Keulen ben ik vervolgens haar het serviceloket van de Deutsche Bahn gegaan. Als je op tijd kaartjes koopt, zijn de prijzen in Duitsland goedkoper, maar zit je wel vast aan bepaalde Intercity of Intercity-Express treinen. Hier werd mijn kaartje afgestempeld waardoor ik met een andere trein verder kon reizen. De trein waar ik oorspronkelijk mee verder zou reizen had ik natuurlijk gemist. In Keulen kon ik nog net de trein naar Mannheim halen.

Doordat de treinbinding was opgeheven kon ik nu met de snelle ICE trein naar Mannheim. Oorspronkelijk zou ik met een langzamere IC trein naar Stuttgart gaan. Na een overstap in Mannheim was ik rond half 4 in Stuttgart. Doordat ik nu een snellere route kon nemen, was ik zelfs nog wat eerder in Stuttgart dan als ik in Venlo geen vertraging had opgelopen.

Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen