Reisverslag Boedapest-Zagreb 2018 Deel 5

Tags: 

Zondag 29 april 2018
Ongeveer 50 kilometer boven Boedapest ligt aan de Donau het stadje Visegrad. In Visegrad zijn de restanten te zien van het koninklijke paleis dat nu een museum is. Op de heuvels ten zuiden van het paleis staan de restanten van de Salamonstoren en de burcht van Visegrad. Vanaf het station Nuyagti ben je met de stoptrein in een klein uurtje op het station van Visegrad.



Rond kwart voor tien kwam ik met de trein aan op het station Nagymaros-Visegrad. De bezienswaardigheden liggen allemaal aan de andere kant van de Donau. Vanaf het station is het een paar minuten lopen naar de plek waar je met de boot de Donau over kunt steken.



Hier nog een overblijfsel van de verkiezingscampagne van enkele weken geleden. In de hoofdstad Boedapest hingen nog allerlei borden en posters van voornamelijk oppositiepartijen.



De tijden waarop de boot in de richting van Visegrad vaart zijn aangepast aan de tijden waarop de trein uit Boedapest in het nabijgelegen station stopt. Bij het afvaarpunt van de boot kun je een kaartje kopen om voor 450 FT (Ongeveer €1,50) naar de overkant van de Donau te varen.



Na een kwartiertje gewacht te hebben, voer de boot weg in de richting van Visegrad. Naast een aantal auto's ging ook een flinke hoeveelheid voetgangers naar de overkant. In totaal duurt het een minuut of 10 om naar de andere kant van de Donau te komen. Zoals op de foto's te zien was, was het deze dag prachtig (en ook best wel warm) weer.



Vanuit Visegrad kun je vervolgens te voet richting de burcht lopen die zich op een heuvel bevind in de buurt van de stad. Voordat je in de heuvels omhoog gaat, kom je eerst nog langs de katholieke kerk van de stad.



Zoals op de volgende foto te zien, heb je tijdens deze wandeling en ook later als je boven bij de burcht bent een prachtig uitzicht op de Donau.



Als eerste heb ik de burcht bezocht, die op de hoogste heuvel ligt. In ongeveer 30 minuten kom je dan vanuit het stadje Visegrad boven op de heuvel waar deze burcht staat. Langs de route naar boven staan de verschillende staties van de kruisweg van Jezus.



Hierbij een foto van het "pad" naar boven. Toegankelijkheid is een onderwerp dat in Hongarije nog niet echt hoog op de agenda lijkt te staan. Het pad is niet meer dan een zandpad met allerlei stenen. Niet erg prettig op te lopen en je moet vooral oppassen om niet zelf over een wat losliggende stenen te struikelen.



Na een stevige wandeling kom je dan uit bij de burcht op de bovenste heuvel. De restanten van de burcht zoals die nu nog te zien zijn, zijn de overblijfselen van de burcht zoals die herbouwd is door koning Bela IV van Hongarije. De burcht was eerder vernietigd door de Mongolen. Tot het begin van de 15de eeuw woonden de koningen van Hongarije hier.



In de 13de en 14de eeuw werd er ook nog een koninklijk paleis gebouwd waarvan de restanten nu dienst doen als museum. In 1542 is alles verwoest door de Turken die toen Visegrad binnenvielen.



Op de onderstaande foto is een deel van de overgebleven burcht te zien. De burcht bestaat uit een heel complex van overblijfselen. In de verschillende delen van de burcht die bewaard/gerestaureerd zijn, zijn kleine musea te vinden waar ingegaan wordt op de geschiedenis van dit gebouw.



In een van de eerste gebouwen zit zo'n musea. In het kort wordt daar wat over de geschiedenis verteld waarbij helaas sommige opschriften alleen in het Hongaars zijn. Hier is ook weer een replica van de beroemde Stefanus kroon te zien. In dit eerste deel staan ook enkele stalletjes waar de toeristen souvenirs kunnen kopen. Op deze dag vond ik het wat bezoekers betreft behoorlijk druk.



In een museum met wassen beelden worden een aantal belangrijke gebeurtenissen uit de Hongaarse geschiedenis uitgebeeld. Hieronder is het congres van Visegrad uit 1335 te zien. De Hongaarse koning ontving in november van dat jaar de koningen van Bohemen en Polen om een alliantie te vormen tegen de Habsburgers. Een paar jaar later vond in 1339 een tweede bijeenkomst plaats met de nieuwe koning van Polen.



De koning had een hele hofhouding ter beschikking die hem niet alleen ondersteunde bij het regeren van het land, maar ook met het dagelijkse leven op de burcht. Dit wordt op de volgende foto uitgebeeld.



Het was gebruikelijk dat de koning op jacht ging. Hieronder wordt een maaltijd na een jachtpartij voorbereid. Na de jacht werd het gevangen wild voorbereid voor consumptie. Na een ceremonie waarbij iedereen de handen waste, werden de jachtmessen gebruikt om voor iedereen een stuk vlees af te snijden. Er werd volop wijn gedronken en allerlei liederen werden gezongen.



Na de invasie van de Mongolen liet Bela IV in totaal 46 nieuwe stenen kastelen pauzen. In Visegrad werd het grootste en sterkste gebouwd. Bela IV zorgde ook voor een uitbreiding van het Hongaarse leger, zowel in manschappen als materialen. Op de onderstaande foto zijn een aantal wapens te zien, die in zijn tijd gebruikt werden.



Als je dan uiteindelijk helemaal boven op de burcht aangekomen bent, heb je dit uitzicht over de omgeving.



Vanaf hier ben ik dan weer naar beneden richting het stadje Visegrad gewandeld. Als je de andere route naar beneden neemt, kom je dan vanzelf uit bij de Salamonstoren. Deze bevindt zich ook nog in de heuvels bij Visegrad maar ligt wel een stuk lager dan de burcht. Het wandelpad tussen burcht en toren is van gelijke kwaliteit als het eerdere wandelpad van vandaag.



De Salamonstoren is ook door Bela IV gebouwd in de 13de eeuw. De toren heeft een hoogte van 30 meter en een doorsnede van 8 meter. In de toren zelf bevindt zich een museum met een aantal vondsten uit het paleis van Visegrad.



Midden in het museum dat zich in de Salamonstoren bevindt, staat een reconstructie van een Renaissance fontein uit 1484. Het bouwen van deze fontein is gebeurd in opdracht van koning Matthias. Voor deze reconstructie zijn oorspronkelijke stenen gebruikt die gevonden zijn bij de opgravingen in het paleis.



In de Salamonstoren staan allerlei voorwerpen die bij opgravingen gevonden zijn. Verder wordt op verschillende informatieborden op de manier waarop de opgravingen verlopen zijn. Met het warme weer was het heerlijk koel in deze toren. Om het gebouw stonden wel hekken tegen vallende stenen. Binnen waren ook bepaalde delen waar water door het dak naar buiten kwam. Aan de toren is dus nog wel het een en ander te restaureren.



Ook vanaf hier heb je nog steeds een mooi uitzicht over de Donau.



Vanaf de Salamonstoren, die hier nog op een foto te zien is, ben ik weer helemaal naar beneden teruggelopen. In het dorpje Visegrad zelf zijn er dan nog de restanten van het paleis van Visegrad die je kunt bezoeken. Een dag in Visegrad is dan ook precies genoeg om alle overblijfselen uit de Middeleeuwen te kunnen zien. Met de trein is het vanuit Boedapest prima te doen.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina

Reactie toevoegen

Filtered HTML

Plain text

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.