Zondag 5 juni 2022
Zoals in het vorige deel van dit reisverslag aangegeven, ligt het Slot Eggenberg in het westelijke deel van de stad Graz. Het kasteel is voor een deel slechts toegankelijk via een rondleiding. Een ander deel is ingericht als museum. Dit museum bestaat voor een flink deel uit kunst (schilderijen en beelden) uit de tijd van de Middeleeuwen. Het eerste deel van het museum bestaat uit kunst met religieuze motieven die in kerken terug te vinden was. Vanaf de tijd van de Contrareformatie (De reactie van de Katholieke Kerk op het opkomende protestantisme) komt er ook steeds meer kunst die kleiner van formaat is en daardoor geschikt is om in een huis op te hangen.



Later in de tijd komt er ook steeds meer kunst met niet religieuze motieven. In de barokke tijd wordt kunst met landschappen en stillevens waar vroeger op neergekeken werd populair om te verzamelen. Schilderijen komen dan vooral te hangen in de kastelen en huizen van de betere klassen.



In een apart onderdeel van het Slot Eggenberg bevindt zich het muntenkabinet. In dit kabinet staan ook twee leden van de familie Eggenberg centraal. Het gaat om Balthasar Eggenberger (muntmeester van keizer Frederik III) en Hans Ulrich Eggenberg (de bouwer van het slot en een vertrouweling van keizer Ferdinand II).



Onderdeel van het muntenkabinet was in 2022 ook een tentoonstelling ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan van allerlei onderscheidingen van de republiek Oostenrijk. Hier is een bijna volledig overzicht te zien van de onderscheidingen die Oostenrijk nu nog steeds kent en in het verleden gekend heeft. Ook een aantal onderscheidingen van deelstaten van het land worden hier tentoongesteld.



Rondom het slot Eggenberg bevindt zich een park met een oppervlakte van ongeveer 18 hectare. Oorspronkelijk is de tuin volgens Italiaans ontwerp aangelegd. Nadat de familie Eggenberg in de 18de eeuw was uitgestorven werd de tuin als een Franse tuin ingericht. Het paviljoen in de tuin stamt nog uit deze tijd. Vanaf de jaren ’70 van de 18de eeuw werd het park geopend voor de bevolking van de stad Graz.



In het begin van de 19de eeuw werd de tuin opnieuw ingericht en nu als een romantische tuin in Engelse stijl. Gedurende de 20ste eeuw verviel de tuin echter steeds verder omdat er nauwelijks meer aan onderhoud werd gedaan. Sinds 1993 is er gestart met het reconstrueren van de tuin en is het geheel ook een beschermd object.



Het zojuist in dit reisverslag genoemde paviljoen staat op een kruispunt van een aantal paden. Het staat verscholen tussen de bomen rondom dit kruispunt. Op de onderstaande foto is het paviljoen te zien aan het einde van het pad dat loopt tussen de twee beelden.



Vlak in de buurt van het kasteel bevindt zich een heuvel die in het geheel met rozen beplant is en daarom ook de rozenheuvel wordt genoemd.



Helemaal aan het uiteinde van de tuin bevindt zich de planetentuin. Deze verloren gegane tuin is in 2004 opnieuw aangelegd. Omdat er nauwelijks meer informatie was hoe de tuin er oorspronkelijk uit zag, is hij ingericht volgens de Signatuurleer. Dit is een niet-wetenschappelijke theorie die er vanuit gaat dat uiterlijke kenmerken van planeten overeenkomsten vertonen met delen van het menselijk lichaam.



Als laatste foto uit dit deel van het reisverslag nog een van de vele pauwen die in dit gedeelte van de tuin rondliep. Naast de planetentuin bevindt zich sinds 2009 het archeologische museum.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina