Dinsdag 3 mei 2022
Na de eerste twee uur vooral in de stad Kecskemet zelf rondgelopen te hebben om daar enkele kerken te bezoeken en vooral de monumenten te bekijken ben ik zo rond een uur of elf begonnen met de musea die op mijn lijstje stonden. De eerste twee musea waar ik geweest ben zijn een speelgoedmuseum en een museum met inheemse kunst. Deze musea staan vlak bij elkaar op hetzelfde terrein. De onderstaande foto laat het gebouw zien van het museum van inheemse kunst. Als je verder loopt op het pad langs dit museum kom je bij het speelgoedmuseum uit.
Dit speelgoedmuseum is ook weer een vrij kleinschalig museum dat nog op een erg traditionele manier is ingericht. In verschillende vitrines staan allerlei soorten speelgoed. Meestal met een korte toelichting maar het grotere verhaal ontbreekt hier wel. Het lijkt allemaal wat willekeurig weggezet.
Het museum bezit een kleine collectie ankerstenen. Deze stenen werden sinds 1881 gemaakt door Friedrich Adolf Richter uit Rudolstadt die hierop het patent bezat. Het speelgoedmuseum in mijn woonplaats Oosterhout heeft een zeer grote collectie van ankerstenen. In de vorm van gebouwen maar ook nog complete dozen. Deze stenen waren eigenlijk het Lego van het einde van de 19de eeuw.
De volgende foto laat een flinke verzameling speelgoed zien die vooral uit dieren bestaat. Het is het werk van Leon Grabowieczky. Eind 1919 verhuisde hij vanuit Transsylvanië naar Budapest en begon daar een bedrijfje in de productie van speelgoed. Tegelijkertijd was hij ook docent op het gymnasium.
Tussen 1952 en 1968 was er een speciale commissie die moest controleren of speelgoed wel zorgde voor een goede socialistische opvoeding. Speelgoed mocht alleen geproduceerd worden als deze commissie hier toestemming voor had gegeven.
De poppen op de volgende foto hebben kleding die gedragen werd in Sarköz. Dit is een klein gebied dat zich in he zuiden van Hongarije bevindt. Het speelgoed werd gebruikt in de eerste helft van de 20ste eeuw.
Het museum bevindt zich op de eerste etage van het gebouw. Als je vanuit het voorste deel van dit gebouw doorloopt naar het achterste gedeelte kun je daar weer naar beneden. Daar bevindt zich een grote ruimte die gebruikt wordt als groepen kinderen (bijvoorbeeld als onderdeel van een schoolklas) het museum bezoeken.
Een bijzonderheid zijn de onderstaande 15 Matroesjka poppetjes. Deze worden sinds 1890 in Rusland gemaakt. Een serie poppetjes met de 15 verschillende nationaliteiten van de Sovjet-Unië werd in 1963 hier gemaakt. In 1986 gaf de vrouw van de toenmalige leider van de Sovjet-Unië (Gorbatsjov) 15 van deze poppen aan het museum toen ze dat bezocht.
De collectie van dit relatief kleine museum is zeer divers. De volgende foto laat wat speelgoed zien dat in de kersttijd door kinderen gebruikt werd.
Interessant is ook een verzameling speelgoed die door mensen zelf gemaakt is voor hun eigen kinderen. Dus niet het standaard speelgoed zoals dat te vinden is in de winkel maar unieke spullen waarvan de makers in de meeste gevallen volledig onbekend zijn.
Het museum voor inheemse kunst bevindt zich in een gebouwtje dat op het terrein voor het speelgoedmuseum staat. Dit gebouw is standaard op slot. Als je hier naar binnen wil dan loopt er dus een medewerker van het museum mee, die het gebouw opent, in de buurt blijft tijdens het bezoek en vervolgens het gebouw weer netjes op slot doet. Tot het moment dat de volgende bezoeker komt.
Ook voor dit museum geldt weer dat het nog echt op een ouderwetse manier is ingericht. Ook hier is op een kleine oppervlakte weer erg veel te zien. Bij de meeste voorwerpen is aan de hand van een opgeplakt papiertje kort aangegeven wat het voorwerp voor moet stellen.
Maar soms zijn de voorwerpen er ook gewoon weggezet zonder enige toelichting. Ondanks hun ouderwetse inrichting vind ik juist dit soort musea fascinerend om te bezoeken omdat je dan op plekken komt die door de grote massa van de toeristen nog niet ontdekt zijn. Dat had ik vorig jaar ook bij mijn bezoek aan allerlei plaatsen in het noordoosten van Kroatië. Belangrijk is dan wel dat je van tevoren goed uitzoekt waar je naar toe wilt en wat je daar wilt bezoeken. Als je dat doet dan kun je echt hele mooie dingen zien, die je anders gewoon niet in de gaten zou hebben.
In het laatste deel van het museum bevond zich nog een opslagruimte waar nog een grote hoeveelheid beelden stond. Als dit museum echt de ruimte zou krijgen dan zou er iets heel moois van gemaakt kunnen worden. Veel informatie die dit museum heeft, is door de manier waarop alles nu is weggezet gewoon niet toegankelijk. Maar als je eens iets wilt zien in Hongarije waar je niet overlopen wordt door toeristen dan zijn steden zoals Kecskemet een echte aanrader om te bezoeken. Vanaf Budapest is het prima te doen met de trein en de belangrijkste bezienswaardigheden liggen bij elkaar in de buurt. Al wandelend heb je dan in een dagje het meeste wel gezien.
Ook in Kecskemet waren nog wat restanten te zien van de campagne voor de parlementsverkiezingen van begin april 2022. Hier nog een poster van de kandidaat van de gezamenlijke oppositie voor het parlementsdistrict waarin Kecskemet ligt.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Na de eerste twee uur vooral in de stad Kecskemet zelf rondgelopen te hebben om daar enkele kerken te bezoeken en vooral de monumenten te bekijken ben ik zo rond een uur of elf begonnen met de musea die op mijn lijstje stonden. De eerste twee musea waar ik geweest ben zijn een speelgoedmuseum en een museum met inheemse kunst. Deze musea staan vlak bij elkaar op hetzelfde terrein. De onderstaande foto laat het gebouw zien van het museum van inheemse kunst. Als je verder loopt op het pad langs dit museum kom je bij het speelgoedmuseum uit.
Dit speelgoedmuseum is ook weer een vrij kleinschalig museum dat nog op een erg traditionele manier is ingericht. In verschillende vitrines staan allerlei soorten speelgoed. Meestal met een korte toelichting maar het grotere verhaal ontbreekt hier wel. Het lijkt allemaal wat willekeurig weggezet.
Het museum bezit een kleine collectie ankerstenen. Deze stenen werden sinds 1881 gemaakt door Friedrich Adolf Richter uit Rudolstadt die hierop het patent bezat. Het speelgoedmuseum in mijn woonplaats Oosterhout heeft een zeer grote collectie van ankerstenen. In de vorm van gebouwen maar ook nog complete dozen. Deze stenen waren eigenlijk het Lego van het einde van de 19de eeuw.
De volgende foto laat een flinke verzameling speelgoed zien die vooral uit dieren bestaat. Het is het werk van Leon Grabowieczky. Eind 1919 verhuisde hij vanuit Transsylvanië naar Budapest en begon daar een bedrijfje in de productie van speelgoed. Tegelijkertijd was hij ook docent op het gymnasium.
Tussen 1952 en 1968 was er een speciale commissie die moest controleren of speelgoed wel zorgde voor een goede socialistische opvoeding. Speelgoed mocht alleen geproduceerd worden als deze commissie hier toestemming voor had gegeven.
De poppen op de volgende foto hebben kleding die gedragen werd in Sarköz. Dit is een klein gebied dat zich in he zuiden van Hongarije bevindt. Het speelgoed werd gebruikt in de eerste helft van de 20ste eeuw.
Het museum bevindt zich op de eerste etage van het gebouw. Als je vanuit het voorste deel van dit gebouw doorloopt naar het achterste gedeelte kun je daar weer naar beneden. Daar bevindt zich een grote ruimte die gebruikt wordt als groepen kinderen (bijvoorbeeld als onderdeel van een schoolklas) het museum bezoeken.
Een bijzonderheid zijn de onderstaande 15 Matroesjka poppetjes. Deze worden sinds 1890 in Rusland gemaakt. Een serie poppetjes met de 15 verschillende nationaliteiten van de Sovjet-Unië werd in 1963 hier gemaakt. In 1986 gaf de vrouw van de toenmalige leider van de Sovjet-Unië (Gorbatsjov) 15 van deze poppen aan het museum toen ze dat bezocht.
De collectie van dit relatief kleine museum is zeer divers. De volgende foto laat wat speelgoed zien dat in de kersttijd door kinderen gebruikt werd.
Interessant is ook een verzameling speelgoed die door mensen zelf gemaakt is voor hun eigen kinderen. Dus niet het standaard speelgoed zoals dat te vinden is in de winkel maar unieke spullen waarvan de makers in de meeste gevallen volledig onbekend zijn.
Het museum voor inheemse kunst bevindt zich in een gebouwtje dat op het terrein voor het speelgoedmuseum staat. Dit gebouw is standaard op slot. Als je hier naar binnen wil dan loopt er dus een medewerker van het museum mee, die het gebouw opent, in de buurt blijft tijdens het bezoek en vervolgens het gebouw weer netjes op slot doet. Tot het moment dat de volgende bezoeker komt.
Ook voor dit museum geldt weer dat het nog echt op een ouderwetse manier is ingericht. Ook hier is op een kleine oppervlakte weer erg veel te zien. Bij de meeste voorwerpen is aan de hand van een opgeplakt papiertje kort aangegeven wat het voorwerp voor moet stellen.
Maar soms zijn de voorwerpen er ook gewoon weggezet zonder enige toelichting. Ondanks hun ouderwetse inrichting vind ik juist dit soort musea fascinerend om te bezoeken omdat je dan op plekken komt die door de grote massa van de toeristen nog niet ontdekt zijn. Dat had ik vorig jaar ook bij mijn bezoek aan allerlei plaatsen in het noordoosten van Kroatië. Belangrijk is dan wel dat je van tevoren goed uitzoekt waar je naar toe wilt en wat je daar wilt bezoeken. Als je dat doet dan kun je echt hele mooie dingen zien, die je anders gewoon niet in de gaten zou hebben.
In het laatste deel van het museum bevond zich nog een opslagruimte waar nog een grote hoeveelheid beelden stond. Als dit museum echt de ruimte zou krijgen dan zou er iets heel moois van gemaakt kunnen worden. Veel informatie die dit museum heeft, is door de manier waarop alles nu is weggezet gewoon niet toegankelijk. Maar als je eens iets wilt zien in Hongarije waar je niet overlopen wordt door toeristen dan zijn steden zoals Kecskemet een echte aanrader om te bezoeken. Vanaf Budapest is het prima te doen met de trein en de belangrijkste bezienswaardigheden liggen bij elkaar in de buurt. Al wandelend heb je dan in een dagje het meeste wel gezien.
Ook in Kecskemet waren nog wat restanten te zien van de campagne voor de parlementsverkiezingen van begin april 2022. Hier nog een poster van de kandidaat van de gezamenlijke oppositie voor het parlementsdistrict waarin Kecskemet ligt.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen