Tags
Zaterdag 22 juli 2023
De rondleiding in het kasteel van Oranienburg gaat verder in een aantal ruimtes die vroeger onder andere in gebruik waren als slaapkamer. Er is niets meer bekend van de manier waarop deze ruimtes oorspronkelijk ingericht is en daarom hangen hier nu een aantal schilderijen. Het schilderij dat op de volgende foto op de schuine wand hangt met de goudgekleurde lijst laat Maurits van Oranje zien.
In deze voormalige slaapkamer hangen een aantal schilderijen die over de periode van Prins August Wilhelm von Preussen. Nadat deze in 1743 Luise Amalie von Braunschweig-Wolfenbüttel had getrouwd, kon hier hier in Oranienburg gaan wonen. Hij ging aan de slag met een renovatie van het kasteel en herstelde ook het park weer in oude luister. Samen met zijn twee broers organiseerde hij hier allerlei concerten en feesten.
In de voorkamer zijn Berlijnse schilderijen uit het midden van de 18de eeuw te zien. Prinz August Wilhelm schilderde in die periode zelf ook en liet zich toen vooral inspireren door landschappelijke schilderingen die in die tijd in de mode waren.
Hierbij eindigt het eerste deel van het bezoek aan het kasteel van Oranienburg. In een ander deel van het gebouw zit zoals eerder al opgemerkt het regionale museum Oberhavel. Via een brug kun je van het ene deel naar het andere deel wandelen. Op de begane grond tussen beide delen staat nog een maquette van het kasteel.
Het Oberhavel Museum is in 1926 opgericht als een lokaal museum en bevindt zich in de zuidelijke vleugel van het kasteel. Op een drietal verdiepingen wordt de geschiedenis van de stad en omgeving weergegeven. Dit aan de hand van historische voorwerpen uit de afgelopen zes eeuwen.
De eerste foto laat de ruimte uit het museum zien waarin de periode van 1945 tot 1990 centraal staat. Na de Tweede Wereldoorlog kwam het oosten van Duitsland onder controle van de Sovjet-Unie te staan. Hier is gewoon een selectie van allerlei voorwerpen uit deze tijd te zien.
Al snel na de machtsovername van de nazi’s in 1933 ontstond in Oranienburg al snel het eerste concentratiekamp van het Derde Rijk. In eerste instantie ging het hier om communisten, sociaal-democraten, linkse intellectuelen maar ook leden van burgerlijke partijen en Joden. Een jaar later werd het kamp alweer gesloten. In 1936 werd in Sachsenhausen gestart met de bouw van een nieuw concentratiekamp. Tegenwoordig is dit een herdenkingsplek die te bezoeken is.
Friedlieb Ferdinand Runge werd op 8 februaru 1794 in de buurt van Hamburg geboren. Hij ontwikkelde al vroeg een interesse voor planten en de natuur. In 1810 startte hij met een opleiding tot apotheker. Na deze opleiding studeerde hij vanaf 1816 medicijnen. Na publicaties en onderwijs op het gebied van de chemie werd hij in 1832 directeur van de chemische fabriek in Oranienburg. Hij bleef tot het einde van zijn leven hier wonen en heeft in die jaren een belangrijke rol gespeeld met betrekking tot de ontwikkeling van de chemische industrie hier.
In 1782 kreeg het plaatsje Friedrichtsal van koning Frederik II deze brandweerspuit. Een jaar eerder had er hier een grote brand plaats gevonden waarbij zeven huizen volledig verwoest waren. Voor de koning een reden om deze brandweerspuit met een waarde van 250 Taler te schenken.
Het edict van Potsdam uit 1685 bood Franstalige Hugenoten de mogelijkheid om zich te gaan vestigen in Brandenburg. Hierdoor ontstond er in Oranienburg een Franse kolonie die rond het jaar 1700 in totaal 38 personen telde. Tot een verdere groei kwam het echter niet en al 25 jaar later waren de meeste Fransen vertrokken. In 1806 kwamen er opnieuw Fransen in deze omgeving vanwege de nederlaag van Pruisen in de slag van Jena en Auerstedt in het jaar 1806.
In het gedeelte van het museum dat over de oudheid gaat, wordt aangegeven dat zo’n 40.000 jaar geleden de eerste mensen in dit gebied aanwezig waren. Het ging toen om jagers en verzamelaars die als nomaden rondtrokken. In de loop van de tijd gingen zij zich in dit gebied vestigen. Ongeveer 2000 jaar voor Christus kwamen mensen uit het gebied rond de Alpen ook hiernaartoe. Zij bracht technieken met zich mee om metaal te kunnen bewerken.
In Brandenburg was de keurvorst ten tijde van Luther een verdediger van het katholieke geloof. Hierdoor kon de eerdergenoemde Johann Tetzel hier doorgaan met de handel in aflaten. Hij kwam gisteren in het plaatsje Juterbog. Nadat in 1535 Joachim I overleed kreeg de reformatie ook in Brandenburg voet aan de grond.
In het jaar 1815 werd het kasteel voor 25.000 taler verkocht aan de apotheker Johann Heinrich Julius Staberoh. Vanaf 1824 liet hij op het Mühlenfeld in Oranienburg een aantal andere fabrieksgebouwen wegzeten. In 1833 zorgde een grote brand ervoor dat het middendeel van het slot volledig uitbranden. In 1842 gebeurde hetzelfde met de zuidoostelijke vleugel. Van 1858 tot 1925 was het slot in gebruik als opleidingscentrum voor docenten. In de nazitijd is het gebruikt als kazerne voor de SS en politieschool. In de tijd van de DDR was het opnieuw in gebruik als kazerne voor militairen. Hiermee was het het enige slot in de DDR dat deze functie had. Na de val van de muur werd de stad Oranienburg in 1997 de eigenaar van het complex waarna het verbouwd werd tot de huidige museale functie.
In het laatste deel van het museum is nog een tentoonstelling te zien over de geschiedenis van 5000 jaar handwerk. Dit gaat dan van speerpunten uit vuursteen tot de komst van machinale productie vanaf de industriële revolutie.
Na het bezoek aan beide musea heb ik in het restaurant van het museum nog wat gegeten om daarna weer terug te wandelen om op het station van Oranienburg de trein terug naar Berlijn te nemen. Op weg naar het station kwam ik nog langs een gebouw met een bordje waarop aangegeven werd dat op deze plek begin 1919 de afdeling Oranienburg van de Communistische Partij van Duitsland is opgericht.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
De rondleiding in het kasteel van Oranienburg gaat verder in een aantal ruimtes die vroeger onder andere in gebruik waren als slaapkamer. Er is niets meer bekend van de manier waarop deze ruimtes oorspronkelijk ingericht is en daarom hangen hier nu een aantal schilderijen. Het schilderij dat op de volgende foto op de schuine wand hangt met de goudgekleurde lijst laat Maurits van Oranje zien.
In deze voormalige slaapkamer hangen een aantal schilderijen die over de periode van Prins August Wilhelm von Preussen. Nadat deze in 1743 Luise Amalie von Braunschweig-Wolfenbüttel had getrouwd, kon hier hier in Oranienburg gaan wonen. Hij ging aan de slag met een renovatie van het kasteel en herstelde ook het park weer in oude luister. Samen met zijn twee broers organiseerde hij hier allerlei concerten en feesten.
In de voorkamer zijn Berlijnse schilderijen uit het midden van de 18de eeuw te zien. Prinz August Wilhelm schilderde in die periode zelf ook en liet zich toen vooral inspireren door landschappelijke schilderingen die in die tijd in de mode waren.
Hierbij eindigt het eerste deel van het bezoek aan het kasteel van Oranienburg. In een ander deel van het gebouw zit zoals eerder al opgemerkt het regionale museum Oberhavel. Via een brug kun je van het ene deel naar het andere deel wandelen. Op de begane grond tussen beide delen staat nog een maquette van het kasteel.
Het Oberhavel Museum is in 1926 opgericht als een lokaal museum en bevindt zich in de zuidelijke vleugel van het kasteel. Op een drietal verdiepingen wordt de geschiedenis van de stad en omgeving weergegeven. Dit aan de hand van historische voorwerpen uit de afgelopen zes eeuwen.
De eerste foto laat de ruimte uit het museum zien waarin de periode van 1945 tot 1990 centraal staat. Na de Tweede Wereldoorlog kwam het oosten van Duitsland onder controle van de Sovjet-Unie te staan. Hier is gewoon een selectie van allerlei voorwerpen uit deze tijd te zien.
Al snel na de machtsovername van de nazi’s in 1933 ontstond in Oranienburg al snel het eerste concentratiekamp van het Derde Rijk. In eerste instantie ging het hier om communisten, sociaal-democraten, linkse intellectuelen maar ook leden van burgerlijke partijen en Joden. Een jaar later werd het kamp alweer gesloten. In 1936 werd in Sachsenhausen gestart met de bouw van een nieuw concentratiekamp. Tegenwoordig is dit een herdenkingsplek die te bezoeken is.
Friedlieb Ferdinand Runge werd op 8 februaru 1794 in de buurt van Hamburg geboren. Hij ontwikkelde al vroeg een interesse voor planten en de natuur. In 1810 startte hij met een opleiding tot apotheker. Na deze opleiding studeerde hij vanaf 1816 medicijnen. Na publicaties en onderwijs op het gebied van de chemie werd hij in 1832 directeur van de chemische fabriek in Oranienburg. Hij bleef tot het einde van zijn leven hier wonen en heeft in die jaren een belangrijke rol gespeeld met betrekking tot de ontwikkeling van de chemische industrie hier.
In 1782 kreeg het plaatsje Friedrichtsal van koning Frederik II deze brandweerspuit. Een jaar eerder had er hier een grote brand plaats gevonden waarbij zeven huizen volledig verwoest waren. Voor de koning een reden om deze brandweerspuit met een waarde van 250 Taler te schenken.
Het edict van Potsdam uit 1685 bood Franstalige Hugenoten de mogelijkheid om zich te gaan vestigen in Brandenburg. Hierdoor ontstond er in Oranienburg een Franse kolonie die rond het jaar 1700 in totaal 38 personen telde. Tot een verdere groei kwam het echter niet en al 25 jaar later waren de meeste Fransen vertrokken. In 1806 kwamen er opnieuw Fransen in deze omgeving vanwege de nederlaag van Pruisen in de slag van Jena en Auerstedt in het jaar 1806.
In het gedeelte van het museum dat over de oudheid gaat, wordt aangegeven dat zo’n 40.000 jaar geleden de eerste mensen in dit gebied aanwezig waren. Het ging toen om jagers en verzamelaars die als nomaden rondtrokken. In de loop van de tijd gingen zij zich in dit gebied vestigen. Ongeveer 2000 jaar voor Christus kwamen mensen uit het gebied rond de Alpen ook hiernaartoe. Zij bracht technieken met zich mee om metaal te kunnen bewerken.
In Brandenburg was de keurvorst ten tijde van Luther een verdediger van het katholieke geloof. Hierdoor kon de eerdergenoemde Johann Tetzel hier doorgaan met de handel in aflaten. Hij kwam gisteren in het plaatsje Juterbog. Nadat in 1535 Joachim I overleed kreeg de reformatie ook in Brandenburg voet aan de grond.
In het jaar 1815 werd het kasteel voor 25.000 taler verkocht aan de apotheker Johann Heinrich Julius Staberoh. Vanaf 1824 liet hij op het Mühlenfeld in Oranienburg een aantal andere fabrieksgebouwen wegzeten. In 1833 zorgde een grote brand ervoor dat het middendeel van het slot volledig uitbranden. In 1842 gebeurde hetzelfde met de zuidoostelijke vleugel. Van 1858 tot 1925 was het slot in gebruik als opleidingscentrum voor docenten. In de nazitijd is het gebruikt als kazerne voor de SS en politieschool. In de tijd van de DDR was het opnieuw in gebruik als kazerne voor militairen. Hiermee was het het enige slot in de DDR dat deze functie had. Na de val van de muur werd de stad Oranienburg in 1997 de eigenaar van het complex waarna het verbouwd werd tot de huidige museale functie.
In het laatste deel van het museum is nog een tentoonstelling te zien over de geschiedenis van 5000 jaar handwerk. Dit gaat dan van speerpunten uit vuursteen tot de komst van machinale productie vanaf de industriële revolutie.
Na het bezoek aan beide musea heb ik in het restaurant van het museum nog wat gegeten om daarna weer terug te wandelen om op het station van Oranienburg de trein terug naar Berlijn te nemen. Op weg naar het station kwam ik nog langs een gebouw met een bordje waarop aangegeven werd dat op deze plek begin 1919 de afdeling Oranienburg van de Communistische Partij van Duitsland is opgericht.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen