Dinsdag 8 augustus 2017
Hierbij het vervolg van het bezoek aan het museum van Mercedes-Benz. Hieronder is een Mercedes-Benz C 220 te zien, die is omgebouwd tot politievoertuig. Deze auto is van eind 2000 tot eind 2002 door de politie van Stuttgart gebruikt en heeft toen rond de 40.000 kilometer afgelegd.



Deze brandweerauto komt uit 1952. Dit type auto is gebouwd tussen 1950 en 1954. Met de ladder van deze auto kan uiteindelijk een hoogte van 22 meter bereikt worden.



De auto op de foto hieronder is een afvalinzamelingswagen die sinds 2002 door Mercedes-Benz wordt . Dit model kan ook als brandweerwagen of tankwagen gebruikt worden.



De Mercedes-Benz Unimog U 500 is een wagen, die in de winter gebruikt wordt om sneeuw van de weg te schuiven. Deze wagen kan tot 1600 ton sneeuw per uur ruimen.



De Mercedes-Benz 190E is een van de bekendere modellen van het bedrijf. Van 1982 tot 1993 werden er een kleine 650.000 van dit soort auto's geproduceerd. Deze auto is speciaal ontwikkeld als middenklasse auto en hierdoor toegankelijk voor een groter publiek.



Met deze Mercedez-Benz 500 SL heeft prinses Diana van december 1991 tot september 1992 gereden. Ze wijs daarmee het eerste lid van het Engelse koningshuis die in een buitenlandse auto reed. Nadat hierop van allerlei kanten kritiek kwam, heeft Diana de auto in september 1992 teruggegeven.



Hieronder is een Mercedez-Benz 230 G te zien, die door Paus Johannes Paulus II als pausmobiel is gebruikt. De auto is gemaakt in 1980, na de aanslag op de paus in 1981 heeft de wagen kogelvrij glas gekregen.



De Mercedes-Benz 300 is geproduceerd tussen 1957 en 1962. Deze auto was de laatste dienstwagen van Konrad Adenauer en is door hem gebruikt van 1963 tot zijn dood in 1967.



Van de Mercedes-Benz 600 Pullmann zijn twee auto's geproduceerd. Deze wagen uit 1963 is gebruikt als limousine voor het vervoeren van hoge buitenlandse gasten.



Mercedez-Benz is onderdeel van het Daimler-concern. Hier is een overzicht te zien van allerlei andere merken, die het bedrijf geproduceerd heeft. Zo is er van 1998 tot 2007 een samenwerking met het bedrijf Chrysler geweest.



Uit 2012 is deze elektrisch aangedreven Mercedes-Benz met een maximumsnelheid van 250 kilometer per uur. Als de wagen volledig is opgeladen kan hij een afstand van 250 kilometer afleggen.



Deze Mercedes-Benz 200 D uit 1975 is van het Italiaanse bedrijf Pilato. De auto is omgebouwd tot begrafeniswagen op een manier zoals dat in Italië gebruikelijk is.



Een apart deel van de tentoonstelling op de 2de etage ging volledig over raceauto's die in de loop van de jaren door Mercedez-Benz zijn geproduceerd.



Hieronder is een Benz 14 PS racewagen te zien uit het jaar 1900. Een van de problemen toen was het koelen van de motor. Daarom heeft deze auto ook een open koelsysteem. De maximumsnelheid van de wagen was 65 kilometer per uur. Het aantal raceauto's op deze etage was zeer uitgebreid. Voor autoliefhebbers is er in dit museum voldoende te zien en kun je er prima een hele dag doorbrengen.



Wat de trein betreft, was het deze vakantie elke keer raak met vertragingen en uitvallende treinen. Na het bezoek aan het Mercedes-Benz museum was ik de rest van de dag nog wat gaan zwemmen in de omgeving van Stuttgart op de terugweg moest ik met de trein van Mannheim via een overstap in Karlsruhe weer terug naar Stuttgart. Het begon ermee dat ik met vertraging in Mannheim aankwam. De trein die vanuit Mannheim naar Karlsruhe reed, had ook weer vertraging dus dat was verder geen probleem. Hierdoor dreigde ik echter de trein naar Stuttgart vanuit Karlsruhe (de laatste van de dag) te missen. Ik ben vervolgens naar de conducteur gegaan en dat hebben meer mensen gedaan want enige tijd later werd omgeroepen dat de trein naar Stuttgart in Karlsruhe zou wachten. Toen we in Karlsruhe aankwamen bleek dit door een communicatiefout niet gebeurd te zijn. Het gevolg was dat ongeveer 25 personen de overstap op de laatste trein van de dag naar Stuttgart gemist hadden. Gelukkig waren er nog mensen van de Duitse Bahn aanwezig en die begonnen taxibonnen uit de delen aan de gestrande reizigers. In groepjes van drie konden we vervolgens onze weg vervolgen met de taxi's die voor het Centraal Station in Karlsruhe stonden. Op deze taxibonnen wordt door de Deutsche Bahn de bestemming geschreven en die kun je dan afgeven aan de chauffeur. De Deutsche Bahn betaalt dan rechtstreeks de kosten en je hoeft als reiziger niets voor te schieten. Met twee andere mensen ben ik toen met de taxi naar Stuttgart gebracht. Wat reistijd betreft, scheelde het uiteindelijk niet veel dan wanneer ik de trein nog wel had gehaald.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina