Zaterdag 14 oktober 2017
Hier het vervolg van het bezoek aan het museum van de stad Bologna. In zaal nummer 15 wordt vooral aandacht besteed aan de verering van Madonna van San Luca in het Bologna van de 15de en 16de eeuw.



In de volgende zaal staat het niet religieuze deel van het leven van Bologna centraal. Een belangrijk evenement is steeds het Carnaval van de stad geweest. Gedurende de negentiende eeuw ontstond er een traditie met poppenspelers in Bologna. De poppenspelers speelden vaak op straat en op de pleinen en daardoor was dit poppenspel vooral populair bij het armere deel van de bevolking. Met behulp van de poppen werden de verschillende sociale klassen in de stad uitgebeeld.



Tijdens de zestiende eeuw was Bologna een van de belangrijkste steden in Europa op artistiek gebied. Zo werd in 1582 de Accademia degli Incamminati opgericht. Dit was een van de eerste kunstacademies in Italië. Het schilderij op de onderstaande foto is van Giovanni Barbieri en beeld Madonna uit.



Al in de Middeleeuwen werden er vanwege de aanwezigheid van de universiteit in Bologna boeken gemaakt. In de tweede helft van de vijftiende eeuw ontstonden na het uitvinden van de boekdrukkunst de eerste uitgeverijen. Pas tijdens de komst van de Fransen aan het einde van de achttiende eeuw kwam er vrijheid van drukpers, die later weer onder druk kwam staan. De uitgeverijen Zanichelli en Cappelli ontstonden in de tweede helft van de negentiende eeuw.



Hoewel er in Bologna nu nog maar weinig water te zien is, heeft water altijd een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van de stad. Met behulp van het water werd onder andere energie opgewekt die gebruikt werd in de zijdeindustrie van de stad.



Op muzikaal gebied gaan de sporen terug tot het jaar 1029. Hierna werd muziek vooral beoefend in de vele kloosters van de stad. Rond 1450 werd er ook op de universiteit in muziek lesgegeven. In de zeventiende en achttiende eeuw werden allerlei theaters geopend, die voor een deel vandaag nog steeds bestaan. Op de onderstaande foto is een fragment te zien uit een film waar wordt uitgebeeld dat Mozart een examen doet bij de bekende musicus Giovanni Battista Martini op de academie in Bologna.



Na de komst van Napoloen werd de universiteit verder versterk en ontstonden er publieke tuinen in de stad. Er ontstond een nieuwe middenklasse doordat de invloed van de kerk werd teruggedrongen. Bezittingen van de kerk en van ordes werden in beslag genomen en verkocht om de tekorten van de stad te verminderen. In deze ruimte is onder andere een buste te zien van Antonio Aldini. Hij ontwikkelde een vriendschap met Napoleon en werd uiteindelijk een belangrijke adviseur van hem.



Rond 1830 kwam de kwestie van de Italiaanse eenheid steeds meer op de politieke agenda te staan. Tijdens de onafhankelijkheidsoorlog van 1848 en 1849 werden de Oostenrijkse troepen aanvankelijk door de burgers uit de stad Bologna verdreven. Een jaar later wisten de Oostenrijkers weer terug te komen. Pas in 1858 werden de Italianen daadwerkelijk de baas in Bologna.



Na de Italiaanse eenheid ontstond er weer een periode van economische en sociale bloei nadat er lang van stagnatie sprake was geweest. Zo werden er aan het einde van de 19de eeuw enkele grote tentoonstellingen georganiseerd. Op de onderstaande foto is de buste te zien van Giosue Carducci. Hij was actief aan de universiteit van Bologna en won in 1906 de Nobelprijs.



In 1898 werd door de schrijver Alfonso Rubbiani de Aemilia Ars opgericht. Deze organisatie werd opgericht als onderdeel van de "Arts and Craftsbeweging". Een sociale beweging en een stroming in de kunst in industriële vormgeving uit de laatste helft van de 19e eeuw in Engeland.



Op 6 februari 1909 verscheen in een krant van Bologna het "futuristische manifest". De beweging die dit manifest publiceerde wilde de kunst, muziek en architectuur radicaal veranderen. Bologna werd nog steeds gedomineerd door de traditie van de vorige eeuw. In deze tijd ontstond er in Bologna bijvoorbeeld een openbare bibliotheek. Verder leefde ook Guglielmo Marconi, Nobelprijswinnaar in de natuurkunde in Bologna.



Marconi was de ontdekker van de telegraaf waardoor draadloos gecommuniceerd kon worden. Hij is in 1874 in Bologna geboren. Hij slaagde er in om tussen 1901 en 1906 de ontdekking te doen hoe je draadloos kon communiceren over de Atlantische oceaan. Tussen de beide wereldoorlogen ontstond er in Bologna industrie op het gebied van motoren. Op 31 oktober 1926 werd er een mislukte poging gedaan om Mussolini te vermoorden door de anarchist Anteo Zamboni. Deze mislukte poging leidde tot het instellen van allerlei vrijheidsbeperkende maatregelen.



Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Bologna zwaar gebombardeerd. Hierna werd de stat ongeveer 50 jaar lang bestuurd door de Communistische partij In de jaren 60 werd de rondweg om de oude stad gelegd. Ook investeerde het stadsbestuur veel in sociaal en welzijnsbeleid.



Na het bezoek aan dit museum had ik nog wat tijd over voordat ik rond zeven uur weer met de trein terug moest gaan naar Verona. Hieronder zijn een aantal foto's te zien van de Basiliek van San Domenico.



De patroonheilige van deze kerk is Dominicus Guzman, de stichter van de orde van de Dominicanen. Zijn resten bevinden zich in een schrijn die in de kerk staat .



Guzman arriveerde begin 1218 in Bologna en maakte een begin met de bouw van een kleine kerk. Na zijn dood in 1219 werd de kerk steeds verder uitgebreid doordat de Dominicanen steeds meer grond opkochten rondom de oorspronkelijke kerk.









Daarna was het inmiddels tijd om weer terug te gaan naar het station van Bologna. Het stationsgebouw van Bologna beschikt aan de buitenkant over een tweetal klokken. De linkse klok staat standaard op 10:25. Op 2 augustus 1980 vond er een zware bomaanslag plaats door rechts extremisten op het centraal station van Bologna. De klok aan de linkerkant is toen stil blijven staan en als een soort herdenking staat deze nog steeds stil op 10:25 uur.



De trein richting Verona had vandaag een vertraging van 5 minuten. Binnen een uur was ik dan ook weer vanuit Bologna in Verona. Mijn ervaringen met de Italiaanse spoorwegen zijn alleen maar positief. De treinen zijn schoon en rijden netjes op tijd. Het ziet er allemaal erg georganiseerd uit.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina