Donderdag 25 april 2024
In de meivakantie ben ik vijf dagen op vakantie geweest naar de steden Erfurt en Weimar. Beide steden liggen in de deelstaat Thüringen in het westen van de voormalige DDR. Met de trein ben je vanuit Erfurt in ongeveer 15 minuten in Weimar. Daarom heb ik een hotel geboekt in Erfurt om vandaar een tweetal keer met de trein op en neer te gaan naar Weimar. Vanaf station Breda reis je via Arnhem en Oberhausen in ongeveer acht uur naar Erfurt toe. Rond half 9 in de avond kwam ik daar aan op het centraal station. Als je het centraal station uitloopt zie je een gebouw met daarop de tekst “Willy Brandt ans Fenster”. Dit is een verwijzing naar het bezoek van bondskanselier Willy Brandt in 1970 aan Erfurt. Willy Brandt werd hier toen enthousiast toegejuicht door de bevolking van het Oost-Duitse Erfurt.

Vrijdag 26 april 2024
In Erfurt kun je voor een bedrag van 15 euro een “Erfurt Card” kopen waarmee je twee dagen lang gratis alle gemeentelijke musea kunt bezoeken en op een aantal andere plekken korting krijgt. Een bedrag dat je er snel uit hebt als je een aantal musea gaat bezoeken. Daarnaast heb ik ook een OV-kaartje gekocht waarmee ik de hele vakantie zowel in Erfurt als in Weimar kon reizen en ook tussen beide steden op en neer kon reizen. Dit voor ongeveer 50 euro. Het openbaar vervoer in beide steden en tussen beide steden is prima dus dat is dan een snelle manier om van de ene naar de andere plek te komen.

Een van de bezienswaardigheden van Erfurt is de Krämerbrücke. Dit is de langste doorlopend met huizen bebouwde en bewoonde brug in geheel Europa. De burg heeft een lengte van 120 meter en was oorspronkelijk bebouwd met 62 smalle huizen die later tot 32 huizen zijn samengevoegd. Tegenwoordig bevinden zich op deze plek allerlei kleine winkeltjes. Later in dit reisverslag volgt nog een foto waarop de brug beter te zien is.

In de oude synagoge die gebouwd is rond 1100 bevindt zich sinds 2009 het Joodse museum. Hier zijn een groot aantal voorwerpen te zien uit de geschiedenis van de Joodse gemeenschap van Erfurt. Tot het jaar 1349 leefden Joden en Christenen hier vreedzaam samen. In 1349 brak in Europa de pest uit en hiervoor werden de Joden verantwoordelijk gehouden. Op 21 maart 1349 werd de Joodse wijk in Erfurt overvallen. Er vielen hierbij rond de 900 doden, vele gebouwen werden in brand gestoken en de totale Joodse gemeenschap hield toen op te bestaan. Vervolgens werd het gebouw voor allerlei andere doeleinden gebruikt om in het begin van de 21ste eeuw een museum te worden. Het maken van foto’s in het gebouw en op het terrein van de oude synagoge was helaas niet mogelijk. Daarom hier dus alleen een foto genomen vanaf de buitenkant.

Vanaf de oude synagoge ben ik verder gelopen in de richting van de Michaeliskerk. Op deze plek staat vanaf 1183 een kerk. Sinds 1392 is het de universiteitskerk van universiteit van de stad. Martin Luther bezocht de kerk regelmatig tijdens zijn studie in Erfurt en heeft er in 1522 ook gepredikt. Na de sluiting van de universiteit in 1816 werd de kerk een normale kerk. Nadat de universiteit van Erfurt in 1994 opnieuw is opgericht is de kerk sinds 2007 opnieuw een universiteitskerk.
Op 9 februari 1945 werd de kerk bij het bombardement van de Amerikanen op Erfurt zwaar beschadigd. Tussen 1958 en 1960 is de kerk opnieuw opgebouwd en weer voor religieuze doeleinden in gebruik genomen.

Op het terrein van de kerk bevindt zich ook een binnenplein. Via deze plek heb je toegang tot de Laasphe kapel.

Deze kapel is vernoemd naar de doctor met de gelijknamige achternaam die in Erfurt theologie en psychologie heeft gestudeerd. Hij was drie keer rector en pastoor van deze universiteitskerk. In zijn testament heeft hij vastgelegd dat deze kapel na zijn dood gesticht zou moeten worden.

In het centrum van Erfurt bevindt zich op loopafstand het natuurkundemuseum. Dit museum is gestart in 1922 en sinds 1995 gevestigd in het huidige uit 1577 stammende gebouw. Het museum bestaat uit verzamelingen die verkregen zijn door schenkingen of eigen onderzoek.

In het keldergedeelte van het museum is de mineralenverzameling van Godehard Schwethelm te zien. Hij was architect van beroep en had als hobby het verzamelen van mineralen. Hiervoor reisde hij de hele wereld over om deze te kopen op beurzen. In totaal heeft hij gedurende 30 jaar rond de 6.500 mineralen verzameld. Vier jaar na het overlijden heeft zijn vrouw vast laten leggen dat zijn geboortestad Erfurt een representatieve selectie uit zijn verzameling zou krijgen. In het museum is hier een gedeelte van te zien.

Op de begane grond van het museum start de tentoonstelling met een nagebouwde Ark van Noach waarin een groot aantal dieren te zien zijn.

De volgende ruimte laat een groot aantal dieren en planten zien die in Thüringen voorkomen. Een aantal hiervan zijn zeer zeldzaam of al uitgestorven. Anderen komen na een lange tijd van afwezigheid weer in deze deelstaat waarin Erfurt ligt voor.

Zoals op de volgende foto te zien is, is in dit museum veel ruimte in gebruik om allerlei dieren te laten zien die in de omgeving voorkomen of in het verleden voorkwamen. Deze staan in glazen kasten waar soms ook een klein deel van de natuurlijk omgeving van deze dieren is nagebouwd.

Zomaar een voorbeeld is de geelgerande watertor waarvan in het museum een schaalmodel van 20 : 1 te zien is. Deze kever kan een lengte van 3,5 centimeter bereiken en is hierbij in Nederland en België een van de grootste kevers die voorkomt.

Het natuurkundemuseum is een niet al te groot museum dat je prima in een uurtje kunt bezoeken. Het is absoluut interessant als je van dit onderwerp houdt. Aangezien het een wat kleiner museum is, is het nog wel vrij traditioneel ingericht.


Tot eind mei 2024 was er in dit museum ook nog een tijdelijke tentoonstelling te zien die als thema het verlies van biodiversiteit in agrarische landschappen had. Natuurschilders en -fotografen hebben het materiaal voor deze tentoonstelling aangeleverd. Door middel van korte teksten worden deze kunstwerken toegelicht.

Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
In de meivakantie ben ik vijf dagen op vakantie geweest naar de steden Erfurt en Weimar. Beide steden liggen in de deelstaat Thüringen in het westen van de voormalige DDR. Met de trein ben je vanuit Erfurt in ongeveer 15 minuten in Weimar. Daarom heb ik een hotel geboekt in Erfurt om vandaar een tweetal keer met de trein op en neer te gaan naar Weimar. Vanaf station Breda reis je via Arnhem en Oberhausen in ongeveer acht uur naar Erfurt toe. Rond half 9 in de avond kwam ik daar aan op het centraal station. Als je het centraal station uitloopt zie je een gebouw met daarop de tekst “Willy Brandt ans Fenster”. Dit is een verwijzing naar het bezoek van bondskanselier Willy Brandt in 1970 aan Erfurt. Willy Brandt werd hier toen enthousiast toegejuicht door de bevolking van het Oost-Duitse Erfurt.

Vrijdag 26 april 2024
In Erfurt kun je voor een bedrag van 15 euro een “Erfurt Card” kopen waarmee je twee dagen lang gratis alle gemeentelijke musea kunt bezoeken en op een aantal andere plekken korting krijgt. Een bedrag dat je er snel uit hebt als je een aantal musea gaat bezoeken. Daarnaast heb ik ook een OV-kaartje gekocht waarmee ik de hele vakantie zowel in Erfurt als in Weimar kon reizen en ook tussen beide steden op en neer kon reizen. Dit voor ongeveer 50 euro. Het openbaar vervoer in beide steden en tussen beide steden is prima dus dat is dan een snelle manier om van de ene naar de andere plek te komen.

Een van de bezienswaardigheden van Erfurt is de Krämerbrücke. Dit is de langste doorlopend met huizen bebouwde en bewoonde brug in geheel Europa. De burg heeft een lengte van 120 meter en was oorspronkelijk bebouwd met 62 smalle huizen die later tot 32 huizen zijn samengevoegd. Tegenwoordig bevinden zich op deze plek allerlei kleine winkeltjes. Later in dit reisverslag volgt nog een foto waarop de brug beter te zien is.

In de oude synagoge die gebouwd is rond 1100 bevindt zich sinds 2009 het Joodse museum. Hier zijn een groot aantal voorwerpen te zien uit de geschiedenis van de Joodse gemeenschap van Erfurt. Tot het jaar 1349 leefden Joden en Christenen hier vreedzaam samen. In 1349 brak in Europa de pest uit en hiervoor werden de Joden verantwoordelijk gehouden. Op 21 maart 1349 werd de Joodse wijk in Erfurt overvallen. Er vielen hierbij rond de 900 doden, vele gebouwen werden in brand gestoken en de totale Joodse gemeenschap hield toen op te bestaan. Vervolgens werd het gebouw voor allerlei andere doeleinden gebruikt om in het begin van de 21ste eeuw een museum te worden. Het maken van foto’s in het gebouw en op het terrein van de oude synagoge was helaas niet mogelijk. Daarom hier dus alleen een foto genomen vanaf de buitenkant.

Vanaf de oude synagoge ben ik verder gelopen in de richting van de Michaeliskerk. Op deze plek staat vanaf 1183 een kerk. Sinds 1392 is het de universiteitskerk van universiteit van de stad. Martin Luther bezocht de kerk regelmatig tijdens zijn studie in Erfurt en heeft er in 1522 ook gepredikt. Na de sluiting van de universiteit in 1816 werd de kerk een normale kerk. Nadat de universiteit van Erfurt in 1994 opnieuw is opgericht is de kerk sinds 2007 opnieuw een universiteitskerk.

Op 9 februari 1945 werd de kerk bij het bombardement van de Amerikanen op Erfurt zwaar beschadigd. Tussen 1958 en 1960 is de kerk opnieuw opgebouwd en weer voor religieuze doeleinden in gebruik genomen.

Op het terrein van de kerk bevindt zich ook een binnenplein. Via deze plek heb je toegang tot de Laasphe kapel.

Deze kapel is vernoemd naar de doctor met de gelijknamige achternaam die in Erfurt theologie en psychologie heeft gestudeerd. Hij was drie keer rector en pastoor van deze universiteitskerk. In zijn testament heeft hij vastgelegd dat deze kapel na zijn dood gesticht zou moeten worden.

In het centrum van Erfurt bevindt zich op loopafstand het natuurkundemuseum. Dit museum is gestart in 1922 en sinds 1995 gevestigd in het huidige uit 1577 stammende gebouw. Het museum bestaat uit verzamelingen die verkregen zijn door schenkingen of eigen onderzoek.

In het keldergedeelte van het museum is de mineralenverzameling van Godehard Schwethelm te zien. Hij was architect van beroep en had als hobby het verzamelen van mineralen. Hiervoor reisde hij de hele wereld over om deze te kopen op beurzen. In totaal heeft hij gedurende 30 jaar rond de 6.500 mineralen verzameld. Vier jaar na het overlijden heeft zijn vrouw vast laten leggen dat zijn geboortestad Erfurt een representatieve selectie uit zijn verzameling zou krijgen. In het museum is hier een gedeelte van te zien.

Op de begane grond van het museum start de tentoonstelling met een nagebouwde Ark van Noach waarin een groot aantal dieren te zien zijn.

De volgende ruimte laat een groot aantal dieren en planten zien die in Thüringen voorkomen. Een aantal hiervan zijn zeer zeldzaam of al uitgestorven. Anderen komen na een lange tijd van afwezigheid weer in deze deelstaat waarin Erfurt ligt voor.

Zoals op de volgende foto te zien is, is in dit museum veel ruimte in gebruik om allerlei dieren te laten zien die in de omgeving voorkomen of in het verleden voorkwamen. Deze staan in glazen kasten waar soms ook een klein deel van de natuurlijk omgeving van deze dieren is nagebouwd.

Zomaar een voorbeeld is de geelgerande watertor waarvan in het museum een schaalmodel van 20 : 1 te zien is. Deze kever kan een lengte van 3,5 centimeter bereiken en is hierbij in Nederland en België een van de grootste kevers die voorkomt.

Het natuurkundemuseum is een niet al te groot museum dat je prima in een uurtje kunt bezoeken. Het is absoluut interessant als je van dit onderwerp houdt. Aangezien het een wat kleiner museum is, is het nog wel vrij traditioneel ingericht.


Tot eind mei 2024 was er in dit museum ook nog een tijdelijke tentoonstelling te zien die als thema het verlies van biodiversiteit in agrarische landschappen had. Natuurschilders en -fotografen hebben het materiaal voor deze tentoonstelling aangeleverd. Door middel van korte teksten worden deze kunstwerken toegelicht.

Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina

Reactie toevoegen