Vrijdag 26 april 2024
Een stuk buiten het centrum van Erfurt kun je de DDR tentoonstelling “Deudera” bezoeken. Dit is een particulier museum dat gevestigd is in het voormalige hotel “Deutscher Hof”. In Berlijn is een vrij groot DDR museum in het centrum te bezoeken. Op verschillende plaatsen in het oosten van Duitsland zijn er dit soort particuliere initiatieven. De eigenaar van het museum die graag bereid was om allerlei uitleg te geven aan de bezoekers vertelde dat hij tijdens coronatijd met dit museum was begonnen.
Wanneer je in het museum binnen bent en entree betaald hebt, kom je zoals op de volgende foto te zien is, in een grote ruimte terecht, die helemaal vol staat met allerlei originele voorwerpen uit de DDR. Het ziet er allemaal wat rommelig uit, maar de hoeveelheid spullen die verzameld is, is echt indrukwekkend te noemen.
De foto’s in dit reisverslag laten dan ook maar een deel zien van wat je hier kunt bewonderen. Op de onderstaande foto kun je een vitrinekast zien staan met aan de linkerkant allerlei boeken uit de DDR. Zo staan er ook een aantal kleine boekjes die een mini-formaat uitgave zijn van belangrijke communistische werken. Rechts in de kast staat een groot aantal klokken.
De volgende foto laat de originele helm zien die door Sigmund Jähn gedragen is toen hij de ruimte in ging. Hij was de eerste Duitser die de ruimte is ingegaan. In augustus 1978 verbleef hij een week in het Russische ruimtestation Saljoet 6.
Een apart deel van de tentoonstelling laat een verzameling voorwerpen uit de DDR zien die geïnspireerd zijn door het Bauhaus design. Dit was een opleiding voor beeldend kunstenaars, ambachtslieden en architecten die tussen 1919 en 1933 in Weimar en Dessau gevestigd was. Meer hierover is te lezen in een van de volgende delen van het reisverslag waarbij ik het Bauhaus museum in Weimar heb bezocht.
De onderstaande foto laat een aantal in de DDR gemaakte bromfietsen zien. Volgens de eigenaar werken deze allemaal nog als je er natuurlijk weer brandstof in doet om te rijden. Op de achtergrond zijn oude radio’s en televisies uit de DDR te zien.
Hieronder is een mooi overzicht te zien vanaf het podium dat zich in de grote zaal bevindt. Op het podium is een flink aantal fietsen te zien. Als je in de zaal kijkt, kun je in het midden ook verschillende voertuigen zien. Langs de randen staan de kleinere voorwerpen op onderwerp gesorteerd.
In 1972 is door Atari het computerspel “Pong” op de markt gebracht. Dit is een spel dat je met twee spelers speelt. Een balletje moet dan van de ene naar de andere speler getikt worden. Als een speler het balletje mist, krijgt de andere speler een punt. In 1979 is dit in de DDR uitgebracht onder de naam “Beeldschermspel 01”. Voor 550 Oost Duitse Mark kon dit spel gekocht worden. Vanwege te weinig belangstelling is de verkoop in 1981 gestopt. In het museum is de originele spelcomputer (het zwarte kastje met een aantal rode toetsen) aangesloten op een moderne televisie en kan het spel dus ook gespeeld worden.
De volgende foto geeft nog een overzicht van de grote zaal. Het is vooral erg veel wat er staat. Helaas zijn er weinig beschrijvingen maar het geheel is wel indrukwekkend. In vrij korte tijd is de eigenaar er in geslaagd om een flinke hoeveelheid voorwerpen uit de DDR te verzamelen. Sommige voorwerpen komen ook mij bekend voor. In de jaren ’70 en ’80 was het gebruikelijk dat Nederlandse bedrijven in de DDR zaken lieten produceren om die vervolgens in Nederland op de markt te brengen.
Een van de topstukken van het museum is zeer zeker deze originele politieauto uit het voormalige Oost-Duitsland.
De volgende foto laat een schaalmodel zien van het voormalige “Palast der Republik”. Dit was een gebouw in Berlijn dat in het begin van deze eeuw is afgebroken. Hier kwam onder andere het parlement van de DDR bijeen. Op deze plaatst staat tegenwoordig Humboldt Forum.
Op de onderstaande foto is een grote verzameling kinderspeelgoed uit de DDR te zien.
Een verzameling oude onderscheidingen uit de DDR.
Als laatste nog een foto van de keuken in het museum. Voor de leek lijkt dit een doorsnee keuken maar de eigenaar wist te vertellen dat ook dit een originele keuken uit de DDR tijd is. Kortom een wat rommelig museum met wel een enorme hoeveelheid voorwerpen uit de DDR. Als je in Erfurt bent en je hebt een uurtje tijd is het zeker een aanrader om te bezoeken. Wil je echt een goed gedocumenteerd museum over de DDR dan kun je beter naar het DDR museum in Berlijn gaan.
Inmiddels was het al het einde van de middag geworden en ben ik met de bus weer teruggegaan naar het centrum van Erfurt. Deze stad heeft net als de meeste andere Duitse steden een prima openbaar vervoer netwerk. Vanuit het centrum kun je snel op allerlei plaatsen zijn. In Erfurt bestaat het OV-netwerk uit een combinatie van bussen en trams.
<
Nadat ik aan het begin van de avond nog wat heb gegeten, heb ik in de avond nog een soort rondleiding gevolgd door Erfurt. De rondleiding werd gegeven door een verhalenverteller die gedurende een kleine twee uur op een aantal plekken sages vertelde. Verhalen die waar zouden kunnen zijn, maar gewoon verzonnen zijn. De rondleiding startte met een kaartjescontrole in de buurt van het toeristisch informatiepunt van Erfurt.
Hierna kregen de deelnemers in een van de kelders van dit gebouw een eerste verhaal te horen. Dit soort rondleidingen worden het hele jaar door in Erfurt aangeboden. Alles is in het Duits maar als je wat kennis hebt van deze taal is het allemaal prima te volgen.
Twee andere verhalen werden verteld in de Nicolaastoren en in een oude graanopslag. Hier werd het verhaal op de bovenste verdieping vertelt die nog in originele toestand is. De rest van de graanopslag is verbouwd tot parkeergarage. Hiervoor wordt nog steeds gebruik gemaakt van de originele houten balken als steun. Deze kunnen vanwege de hoeveelheid graan die hier opgeslagen werd een groot gewicht dragen.
Als laatste nog een foto bij nacht van de beroemde Krämerbrücke van Erfurt. Hier is veel beter dan op de eerdere foto te zien hoe de huizen op de brug zijn gebouwd. Vervolgens ben ik door het centrum van Erfurt weer terug gewandeld naar mijn hotel.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Een stuk buiten het centrum van Erfurt kun je de DDR tentoonstelling “Deudera” bezoeken. Dit is een particulier museum dat gevestigd is in het voormalige hotel “Deutscher Hof”. In Berlijn is een vrij groot DDR museum in het centrum te bezoeken. Op verschillende plaatsen in het oosten van Duitsland zijn er dit soort particuliere initiatieven. De eigenaar van het museum die graag bereid was om allerlei uitleg te geven aan de bezoekers vertelde dat hij tijdens coronatijd met dit museum was begonnen.
Wanneer je in het museum binnen bent en entree betaald hebt, kom je zoals op de volgende foto te zien is, in een grote ruimte terecht, die helemaal vol staat met allerlei originele voorwerpen uit de DDR. Het ziet er allemaal wat rommelig uit, maar de hoeveelheid spullen die verzameld is, is echt indrukwekkend te noemen.
De foto’s in dit reisverslag laten dan ook maar een deel zien van wat je hier kunt bewonderen. Op de onderstaande foto kun je een vitrinekast zien staan met aan de linkerkant allerlei boeken uit de DDR. Zo staan er ook een aantal kleine boekjes die een mini-formaat uitgave zijn van belangrijke communistische werken. Rechts in de kast staat een groot aantal klokken.
De volgende foto laat de originele helm zien die door Sigmund Jähn gedragen is toen hij de ruimte in ging. Hij was de eerste Duitser die de ruimte is ingegaan. In augustus 1978 verbleef hij een week in het Russische ruimtestation Saljoet 6.
Een apart deel van de tentoonstelling laat een verzameling voorwerpen uit de DDR zien die geïnspireerd zijn door het Bauhaus design. Dit was een opleiding voor beeldend kunstenaars, ambachtslieden en architecten die tussen 1919 en 1933 in Weimar en Dessau gevestigd was. Meer hierover is te lezen in een van de volgende delen van het reisverslag waarbij ik het Bauhaus museum in Weimar heb bezocht.
De onderstaande foto laat een aantal in de DDR gemaakte bromfietsen zien. Volgens de eigenaar werken deze allemaal nog als je er natuurlijk weer brandstof in doet om te rijden. Op de achtergrond zijn oude radio’s en televisies uit de DDR te zien.
Hieronder is een mooi overzicht te zien vanaf het podium dat zich in de grote zaal bevindt. Op het podium is een flink aantal fietsen te zien. Als je in de zaal kijkt, kun je in het midden ook verschillende voertuigen zien. Langs de randen staan de kleinere voorwerpen op onderwerp gesorteerd.
In 1972 is door Atari het computerspel “Pong” op de markt gebracht. Dit is een spel dat je met twee spelers speelt. Een balletje moet dan van de ene naar de andere speler getikt worden. Als een speler het balletje mist, krijgt de andere speler een punt. In 1979 is dit in de DDR uitgebracht onder de naam “Beeldschermspel 01”. Voor 550 Oost Duitse Mark kon dit spel gekocht worden. Vanwege te weinig belangstelling is de verkoop in 1981 gestopt. In het museum is de originele spelcomputer (het zwarte kastje met een aantal rode toetsen) aangesloten op een moderne televisie en kan het spel dus ook gespeeld worden.
De volgende foto geeft nog een overzicht van de grote zaal. Het is vooral erg veel wat er staat. Helaas zijn er weinig beschrijvingen maar het geheel is wel indrukwekkend. In vrij korte tijd is de eigenaar er in geslaagd om een flinke hoeveelheid voorwerpen uit de DDR te verzamelen. Sommige voorwerpen komen ook mij bekend voor. In de jaren ’70 en ’80 was het gebruikelijk dat Nederlandse bedrijven in de DDR zaken lieten produceren om die vervolgens in Nederland op de markt te brengen.
Een van de topstukken van het museum is zeer zeker deze originele politieauto uit het voormalige Oost-Duitsland.
De volgende foto laat een schaalmodel zien van het voormalige “Palast der Republik”. Dit was een gebouw in Berlijn dat in het begin van deze eeuw is afgebroken. Hier kwam onder andere het parlement van de DDR bijeen. Op deze plaatst staat tegenwoordig Humboldt Forum.
Op de onderstaande foto is een grote verzameling kinderspeelgoed uit de DDR te zien.
Een verzameling oude onderscheidingen uit de DDR.
Als laatste nog een foto van de keuken in het museum. Voor de leek lijkt dit een doorsnee keuken maar de eigenaar wist te vertellen dat ook dit een originele keuken uit de DDR tijd is. Kortom een wat rommelig museum met wel een enorme hoeveelheid voorwerpen uit de DDR. Als je in Erfurt bent en je hebt een uurtje tijd is het zeker een aanrader om te bezoeken. Wil je echt een goed gedocumenteerd museum over de DDR dan kun je beter naar het DDR museum in Berlijn gaan.
Inmiddels was het al het einde van de middag geworden en ben ik met de bus weer teruggegaan naar het centrum van Erfurt. Deze stad heeft net als de meeste andere Duitse steden een prima openbaar vervoer netwerk. Vanuit het centrum kun je snel op allerlei plaatsen zijn. In Erfurt bestaat het OV-netwerk uit een combinatie van bussen en trams.
<
Nadat ik aan het begin van de avond nog wat heb gegeten, heb ik in de avond nog een soort rondleiding gevolgd door Erfurt. De rondleiding werd gegeven door een verhalenverteller die gedurende een kleine twee uur op een aantal plekken sages vertelde. Verhalen die waar zouden kunnen zijn, maar gewoon verzonnen zijn. De rondleiding startte met een kaartjescontrole in de buurt van het toeristisch informatiepunt van Erfurt.
Hierna kregen de deelnemers in een van de kelders van dit gebouw een eerste verhaal te horen. Dit soort rondleidingen worden het hele jaar door in Erfurt aangeboden. Alles is in het Duits maar als je wat kennis hebt van deze taal is het allemaal prima te volgen.
Twee andere verhalen werden verteld in de Nicolaastoren en in een oude graanopslag. Hier werd het verhaal op de bovenste verdieping vertelt die nog in originele toestand is. De rest van de graanopslag is verbouwd tot parkeergarage. Hiervoor wordt nog steeds gebruik gemaakt van de originele houten balken als steun. Deze kunnen vanwege de hoeveelheid graan die hier opgeslagen werd een groot gewicht dragen.
Als laatste nog een foto bij nacht van de beroemde Krämerbrücke van Erfurt. Hier is veel beter dan op de eerdere foto te zien hoe de huizen op de brug zijn gebouwd. Vervolgens ben ik door het centrum van Erfurt weer terug gewandeld naar mijn hotel.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen