Zaterdag 27 april 2024
Vanuit Erfurt ben je met de trein in ongeveer 15 minuten in het nabijgelegen Weimar. Van de vijf dagen die ik in Erfurt geweest ben, ben ik twee dagen met de trein naar Weimar op en neer geweest. Het oude centrum van Erfurt met zijn vakwerkhuizen is in vergelijking met Weimar sprookjesachtiger. Weimar heeft een veel statigere uitstraling en een aantal gebouwen met een interessante geschiedenis die zeer de moeite waard zijn om te bezoeken. Rond negen uur ben ik met de trein vanuit Erfurt vertrokken om rond kwart over negen op het station van Weimar te staan.

Als je het station uitloopt kom je op een plein terecht. Vanaf dit plein kun je met de bus verder reizen naar het centrum van de stad.

Een van de bekendste plekken in Weimar is natuurlijk het Nationale Theater. Voor dit gebouw staat een standbeeld van Goethe en Schiller. In dit gebouw is in 1919 de grondwet ondertekend van Duitsland. Dit land was na het einde van de Eerste Wereldoorlog en het vertrek van de keizer een republiek geworden. Omdat de grondwet in Weimar ondertekend is wordt Duitsland in de periode van 1919 tot 1933 dan ook aangeduid als de republiek van Weimar.

De onderstaande foto is genomen op het Frauenplan, een plein in het oude centrum van de stad. Aan dit plein ligt onder andere het woonhuis van Goethe dat ik op deze zaterdag als eerste bezocht heb. Sinds 1998 zijn elf onderdelen van de oude stad van Weimar UNESCO-werelderfgoed. Het gaat dan onder andere over de woonhuizen van Goethe en Schiller, maar ook een aantal parken en het historische kerkhof van de stad.

Voor Weimar was het nodig om voor een aantal musea vooraf een tijdslot te reserveren. Omdat het hier om gebouwen gaat die een monument zijn, wordt er slechts een beperkt aantal bezoekers toegelaten. Ik heb dit al heel vroeg gedaan omdat ik niet het risico wilde lopen iets te missen. Als je in Weimar bent, kun je voor €32,50 ook een Weimar-Card aanschaffen waarmee je dan zonder kosten een groot aantal musea kunt bezoeken. Als je twee dagen in Weimar bent, haal je dat bedrag er dubbel en dwars uit.

Vanaf 1782 heeft Goethe het huis aan het Frauenplan bijna 50 jaar lang gehuurd en hier ook gewoond. Hij gebruikte het als woonhuis maar ook als plek om met allerlei mensen over cultuur en wetenschap te praten In het huis was ook plaats voor de kunst en natuurwetenschappelijke collectie van Goethe. In het huis dat nu een museum is, zijn 18 ruimtes te bezoeken en nog allerlei originele meubels uit de tijd van Goethe te zien.

Via de trap ga je als je het huis binnenkomt naar de eerste verdieping. Goethe heeft deze trap aangelegd en hiervoor meerdere kamers opgeofferd. Boven de deuren in het trappengat staan een tweetal nagemaakte antieke bustes.

In de blauwe kamer van het huis staan een aantal gipsafdrukken van beroemde antieke beelden. Het beeld in het midden van deze ruimte is een afbeelding van een jonge Ilioneus. In deze ruimte staan ook bustes van Schiller en Herder waarmee Goethe regelmatig gesprekken voerde. Omdat deze beide personen veel eerder zijn overleden dan Goethe zelf waren deze bustes voor hem een herinnering.

De volgende twee foto’s laten een tweetal kleinere ruimtes zien waarin een aantal schilderijen hangen en voorwerpen zijn tentoongesteld die te maken hebben met het leven van Goethe.


De Christianekamer op de volgende foto is vernoemd naar de vrouw van Goethe. Pas 18 jaar nadat ze elkaar ontmoet hebben, is Goethe met haar getrouwd. In totaal kregen ze samen vijf kinderen waarvan er vier overleden zijn. Alleen het eerste kind is blijven leven. In deze ruimte hangen schilderijen van de vrouw van Goethe en van zijn eerste kind met diens vrouw.

Hieronder een foto van de keuken van het huis.

De woonkamer van het huis werd veel gebruikt door de vrouw van Goethe en haar kind als Goethe zelf op reis was of werkte in Jena.

In de Majolikakamer staan een aantal kasten waarin Goethe zijn muntenverzameling bewaarde. Hij heeft een aantal speciale kasten laten maken om de beschilderde keramiek in te bewaren. Dit wordt ook wel Majolika genoemd, vandaar de naam van deze kamer. Dit keramiek werd door Italiaanse schilders versierd.

De kamer op de volgende foto was oorspronkelijk in gebruik als gastenkamer. Later werd ook deze kamer ingericht met verzamelingen van Goethe. Zo zijn hier nu nog steeds een groot aantal tekeningen te zien. In totaal bezat Goethe er hier 12.000 van. Hij presenteerde steeds andere tekeningen aan zijn gasten.

De gele kamer is de eerste kamer van het huis en werd door Goethe gebruikt voor het verwelkomen van de gasten. Je moet altijd door deze kamer heen om in de andere kamers van het huis te komen. Goethe had de kleuren voor de kamers in zijn huis bewust gekozen. Geel moest zorgen voor een opgewekte stemming.

De Junokamer is vernoemd naar de gelijknamige godin. Deze kamer werd gebruikt voor het spelen van muziek. Onder andere Felix Mendelssohn-Bartholdy heeft hier op de piano gespeeld. Deze kamer die speciaal gebruikt werd voor de gasten is dan ook de grootste en mooiste ingerichte kamer van het hele huis.


De Urbinokamer is vernoemd naar de gelijknamige stad in Italië. De meubels in deze kamer komen van de schoondochter van Goethe, Ottillie.

De meest bijzondere kamer van het huis is de nog volledig intacte werkkamer van Goethe. Hij werkte hier vaak in het begin van de middag. Aan de grote schrijftafel in het midden van de kamer zat dan een schrijver waaraan Goethe zijn teksten dicteerde. In de boekenkast rechts in de kamer bewaarde Goethe zijn beschreven papieren met teksten die in zijn boeken terecht kwamen.

Naast de werkkamer van Goethe is een aparte ruimte waar zich de bibliotheek van Goethe bevond. Hier staan rond de 7.000 boeken. Helaas was de bibliotheek nu niet toegankelijk en waren ook niet alle boeken aanwezig.

De laatste twee kamers in het huis werden gebruikt door de personen die voor Goethe het schrijfwerk deden. Zij hadden hier hun werkruimte en sliepen hier ook. Toen Goethe al ouder was gebruikte hij deze kamer ook als slaapkamer omdat dit dicht bij zijn werkkamer was. Op de wand bij het bed is bekleding aangebracht om het warmer te laten zijn. De kamer zelf had namelijk geen verwarming. Op 82 jarige leeftijd is Goethe hier in de stoel naast het bed gestorven.

Nadat je het woonhuis van Goethe hebt bezocht, kun je ook nog rondlopen in de tuin bij het huis. Voordat Goethe hier gewoond heeft, heeft hij in Weimar op een andere plek gewoond. Dit huis staat aan de rand van het Ilmpark en staat tegenwoordig als het tuinhuis van Goethe geweest. Hier ben ik op zondagmiddag naar toe geweest.

Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Vanuit Erfurt ben je met de trein in ongeveer 15 minuten in het nabijgelegen Weimar. Van de vijf dagen die ik in Erfurt geweest ben, ben ik twee dagen met de trein naar Weimar op en neer geweest. Het oude centrum van Erfurt met zijn vakwerkhuizen is in vergelijking met Weimar sprookjesachtiger. Weimar heeft een veel statigere uitstraling en een aantal gebouwen met een interessante geschiedenis die zeer de moeite waard zijn om te bezoeken. Rond negen uur ben ik met de trein vanuit Erfurt vertrokken om rond kwart over negen op het station van Weimar te staan.

Als je het station uitloopt kom je op een plein terecht. Vanaf dit plein kun je met de bus verder reizen naar het centrum van de stad.

Een van de bekendste plekken in Weimar is natuurlijk het Nationale Theater. Voor dit gebouw staat een standbeeld van Goethe en Schiller. In dit gebouw is in 1919 de grondwet ondertekend van Duitsland. Dit land was na het einde van de Eerste Wereldoorlog en het vertrek van de keizer een republiek geworden. Omdat de grondwet in Weimar ondertekend is wordt Duitsland in de periode van 1919 tot 1933 dan ook aangeduid als de republiek van Weimar.

De onderstaande foto is genomen op het Frauenplan, een plein in het oude centrum van de stad. Aan dit plein ligt onder andere het woonhuis van Goethe dat ik op deze zaterdag als eerste bezocht heb. Sinds 1998 zijn elf onderdelen van de oude stad van Weimar UNESCO-werelderfgoed. Het gaat dan onder andere over de woonhuizen van Goethe en Schiller, maar ook een aantal parken en het historische kerkhof van de stad.

Voor Weimar was het nodig om voor een aantal musea vooraf een tijdslot te reserveren. Omdat het hier om gebouwen gaat die een monument zijn, wordt er slechts een beperkt aantal bezoekers toegelaten. Ik heb dit al heel vroeg gedaan omdat ik niet het risico wilde lopen iets te missen. Als je in Weimar bent, kun je voor €32,50 ook een Weimar-Card aanschaffen waarmee je dan zonder kosten een groot aantal musea kunt bezoeken. Als je twee dagen in Weimar bent, haal je dat bedrag er dubbel en dwars uit.

Vanaf 1782 heeft Goethe het huis aan het Frauenplan bijna 50 jaar lang gehuurd en hier ook gewoond. Hij gebruikte het als woonhuis maar ook als plek om met allerlei mensen over cultuur en wetenschap te praten In het huis was ook plaats voor de kunst en natuurwetenschappelijke collectie van Goethe. In het huis dat nu een museum is, zijn 18 ruimtes te bezoeken en nog allerlei originele meubels uit de tijd van Goethe te zien.

Via de trap ga je als je het huis binnenkomt naar de eerste verdieping. Goethe heeft deze trap aangelegd en hiervoor meerdere kamers opgeofferd. Boven de deuren in het trappengat staan een tweetal nagemaakte antieke bustes.

In de blauwe kamer van het huis staan een aantal gipsafdrukken van beroemde antieke beelden. Het beeld in het midden van deze ruimte is een afbeelding van een jonge Ilioneus. In deze ruimte staan ook bustes van Schiller en Herder waarmee Goethe regelmatig gesprekken voerde. Omdat deze beide personen veel eerder zijn overleden dan Goethe zelf waren deze bustes voor hem een herinnering.

De volgende twee foto’s laten een tweetal kleinere ruimtes zien waarin een aantal schilderijen hangen en voorwerpen zijn tentoongesteld die te maken hebben met het leven van Goethe.


De Christianekamer op de volgende foto is vernoemd naar de vrouw van Goethe. Pas 18 jaar nadat ze elkaar ontmoet hebben, is Goethe met haar getrouwd. In totaal kregen ze samen vijf kinderen waarvan er vier overleden zijn. Alleen het eerste kind is blijven leven. In deze ruimte hangen schilderijen van de vrouw van Goethe en van zijn eerste kind met diens vrouw.

Hieronder een foto van de keuken van het huis.

De woonkamer van het huis werd veel gebruikt door de vrouw van Goethe en haar kind als Goethe zelf op reis was of werkte in Jena.

In de Majolikakamer staan een aantal kasten waarin Goethe zijn muntenverzameling bewaarde. Hij heeft een aantal speciale kasten laten maken om de beschilderde keramiek in te bewaren. Dit wordt ook wel Majolika genoemd, vandaar de naam van deze kamer. Dit keramiek werd door Italiaanse schilders versierd.

De kamer op de volgende foto was oorspronkelijk in gebruik als gastenkamer. Later werd ook deze kamer ingericht met verzamelingen van Goethe. Zo zijn hier nu nog steeds een groot aantal tekeningen te zien. In totaal bezat Goethe er hier 12.000 van. Hij presenteerde steeds andere tekeningen aan zijn gasten.

De gele kamer is de eerste kamer van het huis en werd door Goethe gebruikt voor het verwelkomen van de gasten. Je moet altijd door deze kamer heen om in de andere kamers van het huis te komen. Goethe had de kleuren voor de kamers in zijn huis bewust gekozen. Geel moest zorgen voor een opgewekte stemming.

De Junokamer is vernoemd naar de gelijknamige godin. Deze kamer werd gebruikt voor het spelen van muziek. Onder andere Felix Mendelssohn-Bartholdy heeft hier op de piano gespeeld. Deze kamer die speciaal gebruikt werd voor de gasten is dan ook de grootste en mooiste ingerichte kamer van het hele huis.


De Urbinokamer is vernoemd naar de gelijknamige stad in Italië. De meubels in deze kamer komen van de schoondochter van Goethe, Ottillie.

De meest bijzondere kamer van het huis is de nog volledig intacte werkkamer van Goethe. Hij werkte hier vaak in het begin van de middag. Aan de grote schrijftafel in het midden van de kamer zat dan een schrijver waaraan Goethe zijn teksten dicteerde. In de boekenkast rechts in de kamer bewaarde Goethe zijn beschreven papieren met teksten die in zijn boeken terecht kwamen.

Naast de werkkamer van Goethe is een aparte ruimte waar zich de bibliotheek van Goethe bevond. Hier staan rond de 7.000 boeken. Helaas was de bibliotheek nu niet toegankelijk en waren ook niet alle boeken aanwezig.

De laatste twee kamers in het huis werden gebruikt door de personen die voor Goethe het schrijfwerk deden. Zij hadden hier hun werkruimte en sliepen hier ook. Toen Goethe al ouder was gebruikte hij deze kamer ook als slaapkamer omdat dit dicht bij zijn werkkamer was. Op de wand bij het bed is bekleding aangebracht om het warmer te laten zijn. De kamer zelf had namelijk geen verwarming. Op 82 jarige leeftijd is Goethe hier in de stoel naast het bed gestorven.

Nadat je het woonhuis van Goethe hebt bezocht, kun je ook nog rondlopen in de tuin bij het huis. Voordat Goethe hier gewoond heeft, heeft hij in Weimar op een andere plek gewoond. Dit huis staat aan de rand van het Ilmpark en staat tegenwoordig als het tuinhuis van Goethe geweest. Hier ben ik op zondagmiddag naar toe geweest.

Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina

Reactie toevoegen