Zaterdag 27 april 2024
Weimar is niet alleen de stad van Goethe maar ook de stad van Schiller. Ook zijn woonhuis is tegenwoordig een museum geworden dat je kunt bezoeken. Ook hiervoor geldt dat er vanwege de monumentale status van het gebouw slechts een beperkt aantal bezoekers per dag worden toegelaten. Dus ook hier moet je reserveren om zeker te zijn van een toegangskaartje.
Het museum start met een kleine tentoonstelling over het leven van Schiller in Thüringen vanaf 1787. Goethe was op dat moment nog in Italië. Schiller kwam toen ik contact met dichter, theoloog en filosoof Johann Gottfried von Herder. Vanaf 1794 werkten Schiller en Goethe tot de dood van de eerste in 1805 samen.
In de keuken van het huis zijn meubels, bestek, pannen en andere voorwerpen te zien zoals die in het begin van de 19de eeuw gebruikelijk waren in het huishouden. De originele voorwerpen uit die tijd zijn niet bewaard gebleven.
Op de eerste verdieping van het huis leefde de familie. De eerste ruimte die je hier kunt bezichtigen is de woon- en eetkamer. Toen Schiller samen met zijn vrouw in 1802 in dit huis kwam wonen hadden ze al drie kinderen. Een vierde kind werd later geboren. In deze ruimte bracht de familie samen de tijd door en speelden de kinderen. Tot 1984 is de eerste verdieping van het gebouw in gebruik geweest als literair museum dus ook hier staan niet de originele meubels.
In de salon van het huis werden door de familie gasten ontvangen. Een zeer regelmatige bezoekster was Charlotte von Stein. Zijn was een belangrijke persoon in Weimar en had zowel een innige vriendschap met Goethe als Schiller.
De volgende ruimte is de privé kamer van de vrouw van Schiller, Charlotte. De meubels in de kamer zijn hier weggezet naar aanleiding van een schets die Schiller heeft gemaakt toen ze hier pas kwamen wonen. Aan de muur hangt een foto van de jonge Charlotte.
Een kleine kamer naast haar privé kamer was in gebruik bij Charlotte als haar slaapkamer. Het behang is een exacte kopie van het originele behang dat er in die tijd hing. Charlotte en Frederik Schiller hadden zoals toen gebruikelijk was aparte leef- en slaapruimtes.
Achter de slaapkamer bevindt zich een tweede slaapkamer voor de dochters van het echtpaar. De zoons hadden vermoedelijk ergens anders in het huis een slaapkamer. Tot in het begin van de 19de eeuw was het niet gebruikelijk dat kinderen een eigen kamer hadden waar speelden en vriendjes konden ontvangen. De kinderen speelden altijd in dezelfde ruimte waar het echtpaar zich overdag bevond.
Op de tweede verdieping van het huis is de kamer waar Schiller hoogstwaarschijnlijk zijn gasten ontving.
De volgende kamer gebruikte Schiller voor het voeren van allerlei gesprekken met bekenden maar ook voor het oefenen van nieuwe stukken met acteurs of het voorlezen uit eigen werk. De ruimte werd ook gebruikt voor schaken en kaarten met vrienden.
In de werkkamer van Schiller staan nog een aantal originele meubels. De eerste foto laat zijn bureau zien. Op de tweede foto is een deel van het bed te zien waarin hij gestorven is. In 1942 zijn de meubels naar het concentratiekamp Buchenwald gebracht om daar nagemaakt te worden. Deze namaakmeubelen zouden dan de originele moeten vervangen. Het museum kon dan in de oorlog open blijven doordat de originele meubels op een veilige plaats bewaard konden worden. In de werkkamer is een nagemaakte stoel uit het concentratiekamp te zien.
Als laatste kom je nog door twee kleine kamertjes heen. Eentje heeft waarschijnlijk als slaapkamer van Schiller dienstgedaan en is nu leeg. In de andere kamer staat nu alleen een grote kledingkast.
Na het Schillerhuis bezocht te hebben, ben ik ook nog naar de Petrus en Pauluskerk van Weimar geweest. Deze kerk wordt ook wel Herderkerk genoemd (naar de gelijknamige theoloog) en is het belangrijkste kerkgebouw van de stad. Het huidige gebouw is tussen 1498 en 1500 gebouwd. Sinds 1525 is het een lutherse kerk waar ook Maarten Luther nog heeft gepreekt.
De theoloog Johann Gottfried Herder gaf tussen 1776 en 1803 leiding aan de kerk en is op het bijbehorende kerkhof begraven. Sindsdien wordt de kerk informeel de Herderkerk genoemd. Tijdens het bombardement op Weimar werd de kerk op 9 februari 1945 sterk beschadigd. Na een restauratie werd de kerk in 1953 opnieuw ingewijd.
Het altaar van de kerk is in het jaar 1555 gemaakt door Lucas Cranach junior. Het altaar laat door middel van een aantal schilderijen de leer van Martin Luther zien. Op het linker paneel van het altaar zijn hertog Johann Friedrich en zijn vrouw te zien. Ze zijn knielend in gebed afgebeeld. Rechts staan de drie zonen van het paar. Op de achterkant van de beide panelen (nu niet zichtbaar) is de doop en hemelvaart van Jezus afgebeeld. Het middendeel is een combinatie van verhalen uit het oude en nieuwe testament. Hierop is Jezus Christus als gekruisigde te zien. Omdat voor Luther Christus het middelpunt is, zijn Maria, Johannes en Maria Magdalena niet afgebeeld.
Hierna heb ik in het centrum van Weimar nog wat gegeten om daarna weer terug te gaan naar het station. Op de weg hiernaar toe kwam ik nog langs een ander huis waar Schiller van 1799 tot en met 1802 heeft gewoond. Vanaf het station is het dan een kwartiertje met de trein terug naar Erfurt.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Weimar is niet alleen de stad van Goethe maar ook de stad van Schiller. Ook zijn woonhuis is tegenwoordig een museum geworden dat je kunt bezoeken. Ook hiervoor geldt dat er vanwege de monumentale status van het gebouw slechts een beperkt aantal bezoekers per dag worden toegelaten. Dus ook hier moet je reserveren om zeker te zijn van een toegangskaartje.
Het museum start met een kleine tentoonstelling over het leven van Schiller in Thüringen vanaf 1787. Goethe was op dat moment nog in Italië. Schiller kwam toen ik contact met dichter, theoloog en filosoof Johann Gottfried von Herder. Vanaf 1794 werkten Schiller en Goethe tot de dood van de eerste in 1805 samen.
In de keuken van het huis zijn meubels, bestek, pannen en andere voorwerpen te zien zoals die in het begin van de 19de eeuw gebruikelijk waren in het huishouden. De originele voorwerpen uit die tijd zijn niet bewaard gebleven.
Op de eerste verdieping van het huis leefde de familie. De eerste ruimte die je hier kunt bezichtigen is de woon- en eetkamer. Toen Schiller samen met zijn vrouw in 1802 in dit huis kwam wonen hadden ze al drie kinderen. Een vierde kind werd later geboren. In deze ruimte bracht de familie samen de tijd door en speelden de kinderen. Tot 1984 is de eerste verdieping van het gebouw in gebruik geweest als literair museum dus ook hier staan niet de originele meubels.
In de salon van het huis werden door de familie gasten ontvangen. Een zeer regelmatige bezoekster was Charlotte von Stein. Zijn was een belangrijke persoon in Weimar en had zowel een innige vriendschap met Goethe als Schiller.
De volgende ruimte is de privé kamer van de vrouw van Schiller, Charlotte. De meubels in de kamer zijn hier weggezet naar aanleiding van een schets die Schiller heeft gemaakt toen ze hier pas kwamen wonen. Aan de muur hangt een foto van de jonge Charlotte.
Een kleine kamer naast haar privé kamer was in gebruik bij Charlotte als haar slaapkamer. Het behang is een exacte kopie van het originele behang dat er in die tijd hing. Charlotte en Frederik Schiller hadden zoals toen gebruikelijk was aparte leef- en slaapruimtes.
Achter de slaapkamer bevindt zich een tweede slaapkamer voor de dochters van het echtpaar. De zoons hadden vermoedelijk ergens anders in het huis een slaapkamer. Tot in het begin van de 19de eeuw was het niet gebruikelijk dat kinderen een eigen kamer hadden waar speelden en vriendjes konden ontvangen. De kinderen speelden altijd in dezelfde ruimte waar het echtpaar zich overdag bevond.
Op de tweede verdieping van het huis is de kamer waar Schiller hoogstwaarschijnlijk zijn gasten ontving.
De volgende kamer gebruikte Schiller voor het voeren van allerlei gesprekken met bekenden maar ook voor het oefenen van nieuwe stukken met acteurs of het voorlezen uit eigen werk. De ruimte werd ook gebruikt voor schaken en kaarten met vrienden.
In de werkkamer van Schiller staan nog een aantal originele meubels. De eerste foto laat zijn bureau zien. Op de tweede foto is een deel van het bed te zien waarin hij gestorven is. In 1942 zijn de meubels naar het concentratiekamp Buchenwald gebracht om daar nagemaakt te worden. Deze namaakmeubelen zouden dan de originele moeten vervangen. Het museum kon dan in de oorlog open blijven doordat de originele meubels op een veilige plaats bewaard konden worden. In de werkkamer is een nagemaakte stoel uit het concentratiekamp te zien.
Als laatste kom je nog door twee kleine kamertjes heen. Eentje heeft waarschijnlijk als slaapkamer van Schiller dienstgedaan en is nu leeg. In de andere kamer staat nu alleen een grote kledingkast.
Na het Schillerhuis bezocht te hebben, ben ik ook nog naar de Petrus en Pauluskerk van Weimar geweest. Deze kerk wordt ook wel Herderkerk genoemd (naar de gelijknamige theoloog) en is het belangrijkste kerkgebouw van de stad. Het huidige gebouw is tussen 1498 en 1500 gebouwd. Sinds 1525 is het een lutherse kerk waar ook Maarten Luther nog heeft gepreekt.
De theoloog Johann Gottfried Herder gaf tussen 1776 en 1803 leiding aan de kerk en is op het bijbehorende kerkhof begraven. Sindsdien wordt de kerk informeel de Herderkerk genoemd. Tijdens het bombardement op Weimar werd de kerk op 9 februari 1945 sterk beschadigd. Na een restauratie werd de kerk in 1953 opnieuw ingewijd.
Het altaar van de kerk is in het jaar 1555 gemaakt door Lucas Cranach junior. Het altaar laat door middel van een aantal schilderijen de leer van Martin Luther zien. Op het linker paneel van het altaar zijn hertog Johann Friedrich en zijn vrouw te zien. Ze zijn knielend in gebed afgebeeld. Rechts staan de drie zonen van het paar. Op de achterkant van de beide panelen (nu niet zichtbaar) is de doop en hemelvaart van Jezus afgebeeld. Het middendeel is een combinatie van verhalen uit het oude en nieuwe testament. Hierop is Jezus Christus als gekruisigde te zien. Omdat voor Luther Christus het middelpunt is, zijn Maria, Johannes en Maria Magdalena niet afgebeeld.
Hierna heb ik in het centrum van Weimar nog wat gegeten om daarna weer terug te gaan naar het station. Op de weg hiernaar toe kwam ik nog langs een ander huis waar Schiller van 1799 tot en met 1802 heeft gewoond. Vanaf het station is het dan een kwartiertje met de trein terug naar Erfurt.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen